Kringvarpið hoppaði upp á egna aprílsøgu

Í áhugaverdu sendingunum hjá Kring­varp­i­num, »Tíð­ar­inn­ar bak­spegil«, er mangt og hvat for­kun­n­ugt at hoyra. Men tað krev­ur sjál­v­andi sítt at finna fram søguligt til­far, men tá verturin tekur ap­ríl­søg­ur sum »søg­u­ligt ti­l­far«, so kunnu tey, ið minn­ast, smíl­­ast enn meira.

Útvarpið hevur nakrar klass­­ik­arar, tá tað kemur til 1. apríl søgur. Tiltikin er søg­an um Hvítubjørn í seks­ti­ár­u­­num, sum kom rek­andi á Havn­­ina á ein­um ís­flaka – men sum vísti seg at vera skip­ið Hvítabjørn. Onn­ur er, tá teir skuldu roynd­ar­skjóta kanóninar á Skans­a­num í 1981. Men klass­ik­ar­in frá sjey­t­i­­ár­­­u­num var, tá Post­verki­ð varð yv­ir­tik­ið 1. apríl í 1976, og tað var her, Gunnar Nolsøe varð lumpaður í síðstu viku, tá hann spældi brot­ið úr tíð­ind­a­send­ing­ini 1. apríl í 1976:

Har verður greitt frá há­tíð­­ar­­haldi í gamla Kommunu­skúl­a­garð­i­num, har løgmaður, lands­­stýr­is­menn og ting­menn ganga skrúðgongu í før­­oys­k­um klæðum og húða­skóm, meðan Finnbogi Is­ak­s­en skuldi standa á Post­hús­trapp­uni og skeinkja snaps úr veðr­a­horni, sum hann fekk í tann­gávu frá bóndanum á Trølla­nesi.

Men tað sum Gunnar Nols­øe ikki segði var, at hetta var altso aprílsøgan hjá út­varp­i­num hetta árið.

Í sam­bandi við yvirtøkuna av Post­verk­i­num hevði veitsla ver­­ið kvøld­ið fyri. Søg­­ur gingu tá um, at ar­beiðs­­kon­­an hjá Atla Dam, løg­­manni, í bráð­­skundi royndi at vakja løg­mann, tá hon hoyrdi tíð­indi hendan morg­­un­­in. Hon helt, at løg­mað­­ur hevði forsovið seg. Men løg­­­mað­ur visti einki um skrúð­­gong­ur, føroysk klæði og húð­­­a­­­­skógv­ar...