Oljuvinnan góðar vónir til Atlantsmótið

Atlantmótið Økið millum Hetland og føroyska markið fær støðugt størri týdning fyri oljufeløgini. Útbygging av fundum, menning av undirstøðukervinum og nýggj leiting kann koma at seta týðandi ringar í vatnið á føroyska landgrunninum skrivar Jan Müller í hesi analysuni.

Um somu tíð sum ENI og hini fimm feløgini í Anne Marie samtakinum pakka saman og tippa boriholið á landgrunninum við sementi, so fyrireika fleiri altjóða oljufeløg seg til nýggja leiting eftir kolvetnum í tí partinum av Atlantsmótinum, sum ligg­ur eystan fyri føroyska mark­ið, í bretskum øki. Hóast hetta virksemið ikki bein­­leiðis hevur nakað at siga fyri Føroyar í løtuni, so hevur tað kortini óbeinleiðis týdn­­ing fyri framtíðar leiting og møgu­­liga útbygging og fram­­leiðslu eisini um okkara leiðir.

Nýggj leitiloyvi
Bretska stjórnin hevur júst almannakunngjørt nýggj­astu leitiloyvini á bretska land­grunninum her m.a. vestan fyri Hetland. Og her er sera áhugavert hjá føroyingum at bíta merki í øll leitiloyvini, sum oljufeløg hava ognað sær tætt upp at føroyska markinum. Stóri áhugin fyri økjum allan vegin framvið markinum er ein týðulig ábending um, hvat okkara egni landgrunnur helst eis­ini kann goyma, tó at einki rakstrar­verdugt fund enn er gjørt her um leiðir.

Flyta vestureftir
Hyggja vit at allari olju­gongdini hesi seinastu 40 árini síggja vit, hvussu áhug­­in og eftirfylgjandi fund hava verið fyrst í Norð­sjó­num og seinni vestan fyri Hetland. Hesin parturin av Atlantsmótinum (Atlantic Frontier), sum fyrr var at meta sum sera ókent og yvirváðiligt umráði hevur, sohvørt leitivirksemið er økt og tøknin ment, fingið støðugt størri týdning fyri bæði myndugleikar og olju­vinnuna. Tað skerst ikki burtur, at henda positiva gongd heldur fram og flytur seg so spakuliga longur og longur vestur í hav, móti før­oyska partinum av Atlants­mótinum.
Føroyingar eru sjálvandi mest áhugaðir í tí, sum fer fram her um okkara leiðir, og eru ótolnir eftir at vita nakað meira ítøkiligt um møguleikarnar her, men vit eiga so sanniliga eisini at geva gongdini hinumegin markið ans. Tað, sum er farið fram har og helst fer at henda, kann fáa alstóran týdning fyri okkum eisini, um og tá olja og gass møguliga verða funnin á okkara landgrunni í næstu framtíð.

Statoil lokomotivið
Hyggja vit ítøkiliga eft­ir, hvørji feløg hava fing­ið ti­l­lutað loyvi í 26. útbjóð­ingar­umfarinum í Bretlandi og hvar leititeigarnir liggja, so síggja vit fleiri av feløgunum, sum eru virkin á føroyska landgrunninum. Hesi eru m.a Statoil, sum eftir øllum at døma er at meta sum loko­motivið í økinum, sam­­an við Dong, OMV og Faroe Petroleum. Sera for­­vitnis­­ligt er, at Statoil, Dong og OMV, sum øll eru við í Rose­bank­fund­­inum bretsku megin mark­ið og sum somu­leiðis sita á týð­andi leiti­loyvin­um 008 føroysku megin markið, nú hava fingið tillutað fleiri leiti­­loyvi aftrat í hesum sama økinum. Teigarnir tey hava lagt seg á í bretsku út­bjóð­­ingini liggja allir rundan um Rose­bank­fundið og har­við eisini tætt upp at 008 loyvinum á føroyska land­grunn­inum, har tey hava ætl­anir um at bora í næsta ár ella í 2012.

Hetlandsøkið setir ringar í vatnið
Fyri eygleiðarar í oljuvinnuni er hetta eitt sera áhugavert stig á leiðini til at skapa eitt nýtt og stórt olju- og gass­­framleiðandi øki, sum kann fáa ágóðan av stór­­drifts­fyri­muninum soleiðis at skilja, at verða funnin fleiri keldur í einum og sama umhvørvi, kann hetta skapa góðar út­byggingarmøguleikar, tí ein útbýgging tá verður munandi bíligari við tað at man kann brúka sama undirstøðukervi. Tann sannroynd, at franska felagið Total er í ferð við at útbyggja fyrsta gassfeltið vestan fyri Hetland ikki so langt frá føroyska markinum og skipa ein infrastruktur við rørleiðingum til lands, er eisini vert at hava í hug­­an­um, tá vit hyggja at all­ari olju­til­gongdini á Atlantsmótinum við føroyskum eygum. Vit fara at síggja menningina á økinum vestan fyri Hetland framhaldandi at vera við til at seta ringar í vatnið - vera ein katalysator - fyri gong­dini á føroyska landgrunninum.
Lesið eisini analysu hjá Jan Müller nevnd “Í kjalar­vørrinum á Anne Marie” í einum av komandi bløð­un­um.