Hvussu klára tey, sum hava verið til avvenjingar fyri rúsdrekka- og rúsevnatrupulleikar, at halda seg edrú? Tað er spurningurin, Lív Justinussen, sum lesur sálarfrøði í Onglandi, nú hevur sett sær fyri at kanna.
Endamálið við kanningini er at fáa greiði á, hvørji amboð, tey, sum hava verið til avvenjingar, brúka fyri ikki at detta út í aftur. Halda tey seg inni? Lata tey vera við at fara til tiltøk, har tey vita, at tað verður skonkt? hava trúgv og átrúnaður nakran týdning?
- Hetta er ikki nakað, ið hevur verið kannað í Føroyum áður, sigur Lív Justinussen. Tí heldur hon, at hetta er eitt áhugavert øki at kanna. Hon staðfestir samstundis, at tað er stórt trot á hagtølum um misnýtslu av rúsdrekka og rúsevnum. Og ikki minst er stórt trot á hagtølum um, hvussu tað gongst hjá teimum, sum hava verið til avvenjingar.
Kanningin fer fram á tann hátt, at á heimasíðuni www.rusdrekka.info, er eitt spurnarblað, har tað tey, sum vilja vera við í hesi granskingarverkætlan, kunnu svara nøkrum spurningum um evnið. Einasta treyt fyri at vera við í kanningini, er, at tann, sum svarar, hevur verið til avvenjingar minst einaferð í lívinum, sigur Lív Justinussen.
|
