halda okkum uppi, tí vit nærkast tær fyri hvønn dag, sum fer. Minnini tala sítt lívsjáttandi mál. Tøkk fái tit ? vinir okkara her suðuri og familjan norðanfjørðs ? sum hava staðið við okkara lið og stuðlað [...] eg gleði meg at sleppa í havn, tá aldri aftur eg skal syrgja. Tú tekur meg inn í tín favn, har eg tøkk tær skal syngja. Ella sum tú segði við eina kvinnu, sum tú komst til í dreymi: Eg eri bert deyð frá
omma eldist, so var mamma heima hjá henni, og vit hjálptu til, tá vit kundu. Mamma skal hava stóra tøkk fyri, at hon passaði ommu so væl í so mong ár. Seinni gjørdu umstøðurnar so, at hon kom at vera á
“Stúrið ongum fyri, nei latið í øllum tað, sum tit ynskja, koma fram fyri Guð í ákallan og bøn við tøkk!” Fil. 4,6. Hetta saman við mongum øðrum ørkum, sum hingu ymsastaðni runt á smoltstøðini, var títt
eiðasørt, at Sjónvarp Føroya læt við seg koma tað kennist sera hugstoytt! At enda vil eg siga stóra tøkk til FF fyri teirra fjøltáttaða lesnað, tað fløvar!
eiðasørt, at Sjónvarp Føroya læt við seg koma - tað kennist sera hugstoytt! At enda vil eg siga stóra tøkk til FF fyri teirra fjøltáttaða lesnað, tað fløvar!
fortalt um Petur, men eg vil við hesum orðum, vegna Føroya Ríðingarfelag, takka Petur Nolsø fyri hansara tøk fyri felagið, og mangar góðar løtur, bæði í haga, í álvara og í vertskapið. Samstundis vísa vit við
langan róður. Lívið breyt í bæði borð, tá børn løgdu inn áðrenn móðir. Tøkk fyri minnir tú gavst her á fold, bæði í sorg og gleði, tøkk fyri ríku gevandi orð perlur á lívsins vegi. Hvíl í friði góða mamma
var um, í øllum hann tókst við. Hans var ein sera loyalur formaður, altíð til reiðar at taka trupul tøk. Og hóast hann sum formaður kundi haft latið øðrum óhugalig mál at loysa, gjørdi hann ongantíð tað [...] veruliga siðalag og dygdir. Í so máta komu árini í lívsins skúla honum væl við. Hann var vanur at taka tøk sum útróðrarmaður í Grønlandi, sjómaður við Baki og Skoparanum og í slógnum á Bacalao. Á teimum køldu
júst hálvum ørðum ári síðani, bert 59 ára gamal. Vit ynskja eisini at senda Andreas eina hjartans tøkk fyri, hvussu væl vit vórðu móttikin í heimi hansara, hvussu hugnaligt vit mangan hava havt tað saman
starvsfólk upp í kunstinum at skriva lóg og viðgera løgfrøði, og vit eru mong, sum skylda Sørini stóra tøkk fyri hesa vegleiðingina. Sørin var eisini altíð fúsur at hjálpa starvsfeløgum við torførum málum,
