hann á Føroya fólkaháskúla (sæmbart K. Hoydal saman við bygdamanninum Heðin Brú), og samveran við lærarar skúlans, Rasmus og Símun, gjørdi honum stóran mun. Næmingarnir á háskúlanum høvdu handskrivað felagsblað
læraraútugving frá Føroya Læraraskúla í 1987 og lærari í tónleiki frá Musikhögskolan i Göteborg 1991. Lærarar hjá Hans í kórleiðslu og kór pedagogikki vóru millum aðara kendi kórleiðarin Gunnar Eriksson. Í føroyskum
í bygdini. Um hetta mundið var skúli hildin í eini stovu norðuri hjá Mariusi, og ymsir ferðandi lærarar tóku sær av frálæruni, táið Hans Jacob var í skúlaaldri. Hans Jacob fór sum flestu dreingir tá í
vitanarøki fevndi eisini um støddfrøði, bókmentir, søgu, átrúnað o.s.fr. ”Spyr Hans Jakku”, søgdu bæði lærarar og næmingar. Sjálvt um tú visti so sera nógv, so vart tú kortini ikki hástórur. Tú hartaði ikki við
dagstovnar og dagrøkt og fólkaskúlalógin vóru eftir-mettar. Við tí endamálið at pedagogar og fólkaskúla-lærarar fingu høvi at samstarva nógv meira. Tá vildu hesi starvsfólk, havt nógv lættari við at komið inn
síðani á Háskúla í Havn, har hann hevði mætar menn sum Marius Johannesen og Símun av Skarði sum lærarar. Seinni fór hann til Danmarkar, har hann tók handilsskúla. Eitt skifti arbeiddi Hans sum sjálvstøðugur
álvara av lærarum, fekk egnar meiningar um tingini og hevði áhugaverd orðaskifti við floksfelagar og lærarar, sigur hon. Íblástur til listina kemur millum annað úr gerningum í gerandisdegnum so sum gongutúrum
Føroya Lærarafelags og Nám geva bøkurnar út í felag. Forløgini tóku stig til hesa lættlesirøðina, tí lærarar sóknaðust eftir bókum, sum vóru lættari at lesa enn tær, sum tá vóru tøkar. Í úrvalinum av krabbabókum
venda sær til onkran vaksnan at biðja um hjálp. - Tí er tað eisini so umráðandi at bæði foreldur og lærarar eru tilvitaði um tekinini um happing og ikki minst ta fjaldu happingina, sum ofta er verri enn tann
hvussu lærarar taka sær av happing, ella um teir yvirhøvur duga at taka sær av happingini. Greitt er í hvussu so er, at happingin er nógv meiri umfatandi enn hildið verður, og tað ljóðar, at lærarar ikki [...] vera lærari í dag, men kortini er happing eitt evni, ið okkurt má gerast við. Tað eiga foreldur og lærarar at gera í felag. Nógv megna óivað sjálv at basa happingini, men summi duga ikki. Eg var ein teirra