Klaksvík, byrjaði at tosa um undirsjóvartunlar í Føroyum. Sami ørvitisknokkur kundi týsdagin fáa sær ein stein burturúr rúgvuni við tunnilsmunnan til Norðoyatunnilin. ? Hetta er ein dreymur, sum er vorðin til

vegin, og tað kann vera sera vandamikið. Sunnudagin koyrdi ein bilur við seks fólkum í á ein stóran stein, sum lá beint á vegnum stutt frá brúnni yvir um Streymin. ? Bilurin fekk stóran skaða, og tað kundi

Pegasus. Medusa, hvørs eygnabrá var so hvast, at skeitti hon eftir einum persóni, gjørdist hesin til stein. Hendur hennara vóru av bronsu, veingirnir av gull, á tunguni hevði hon tøkutenn, og hárið vóru ormar

tað vit biðja um, ja so er tað okkara trúgv tað er nakað í vegin við. Tey eru mong, sum hava fingið stein lagdan oman á byrðu, sum var meira enn tung nokk frammanundan. Men er tað nú mansins trúgv, ella vantandi

kirkjuni. Her beint undir mær liggja nøkur fólk á knæ og fram eftir grúgvu niður yvir ein flatan stein, har eisini fleiri av hesum lamunum hanga uppiyvir. Fyri mær at síggja líkist hetta eini marmorplátu

frammi á bakkanum til reiðar at binda, meðan vit nærkaðust. Knappliga var tað, sum var eg runnin í stein: Eg ivaðist ikki í, at tað var pápi mín, sum kom gangandi út eftir Müllers Brúgv: Gongulagið var tað

uttan at himprast lagt hesa stóru eykarokningina í sambandi við byggingina, einar 50 mió. krónur, sum stein oman á byrði hjá okkum, sum skulu afturrinda lántøkuna! Hví halda landspolitikkarar at vágafólk sjálvi

n á sethúsalánum, hann skal setast niður/burtur, so tey sum eru hart spent fíggjarliga skulu fáa stein oman á byrðu, jú tað skal loysa seg at vera tjóðveldisfólk tillukku??? Bommtollur og sodavatnsskattur

gera tað so gott, sum til bar. Ú r torninum sást yvir á Varðahjallin hjá abba og hjallin hjá Fíu við Stein. - Vættrarnar, munnu tær hoyra meg? Tað skulu tær, tær skulu eisini vita at jólini eru í hondum. Tók [...] og lá dygst við krubbuna. Hønurnar úr Ansastovu vóru komnar oman at forvitnast. Kettan hjá Fíu við Stein lá við eldstaðin og vermdi seg. Hon helt seg hava framíhjárætt, tí húsmóðir hennara átti helmingin

Eingin mansskaði hendi. Ein persónbilur, sum kom koyrandi út móti Sundi mánakvøldið, rendi á ein stein, og steðgaði upp. Førarin setti bilin frá sær uttan at tryggja sær, at hann stóð forsvarliga væl úti