Umframt vanligu pensjónina fær hon bæði eina persónliga pensjón og pensjón eftir Stan. Ásla er nú farin heim aftur. Hon sigur hetta vera hennara seinastu ferð til Føroyar. Men so væl fyri, hon er, er tað
abban í Vági, og har vuksu tey upp. Tá vóru Helena og Magnus farin um tey seksti. Tey áttu sjálvi ellivu børn. Flestu teirra vóru tá vaksin og farin heimanífrá, men tað var ikki eiti á taki, sum tey tóku, tá [...] ara gomul. Frá 1978 og fram til 1985 var hon annar av stjórunum í sparikassanum. Eftir at Ásla var farin úr starvi í sparikassanum, fekk hon sær gávubúð. Hon hevur framvegis gávubúðina, sum eisini selur
Ein norðurírskur áskoðari, sum var farin til Fraklands at stuðla landsliðnum, er deyður. Tað skrivar BBC í morgun. 24 ára gamli Darren Rodgers datt fleiri metrar niður á eina ”steinstrond” í Nice. Løgreglan
til at vera liggjandi undir slíkum umstøðum, sigur Poul Michelsen. Verður hugt at stólarøðunum, sum farin eru; og serliga teimum sum eru næst svimjihøllini, ber væl til at ímynda sær, at fólkaskaði hevði
til at vera liggjandi undir slíkum umstøðum, sigur Poul Michelsen. Verður hugt at stólarøðunum, sum farin eru; og serliga teimum sum eru næst svimjihøllini, ber væl til at ímynda sær, at fólkaskaði hevði
Harrans ár var hann ein av sangarunum, sum sungu fyri til jarðarferðir. Hesi seinasti árini var heilsan farin at bila. Skilliga sást á honum, at livimátin ikki var hin besti. Spurdi tú hann, so læt hann altíð [...] hann var. Góða Gitte, Eyðun og Guðrun. Vit vita, hvussu svárt tað má verða hjá tykkum, nú hann er farin, men okkara og tykkara troyst er, at hann er í góðum hondum har, sum eingin sorg og pína er. Við samkenslu
dagur hjá Ásu Johnsdóttir í svimjihøllini í Havn. - Sum oftast fari eg at svimja, tá børnini eru farin í skúla, og síðan fari eg til arbeiðis. Hetta ger meg nógv betri upplagda til tær uppgávur, sum a
høvdu enntá hugsað um at koma til Føroya at vitja í summar. Men skjótt er Harranum um, og nú er hon farin. Men tað var stuttligt at kenna hana. ó.
Ása fekk eitt vanligt lív hjá eini bygdargentu, hon vaks upp í einum bónda- og fiskimannaheimi. Farin úr skúlanum 14 ára gomul fór hon at arbeiða í ”pakkhúsinum”, tí gamla bygdahandlinum í Norðragøtu
hvørjar døtur hon átti, hugsaði eg tá als ikki um. Einaferð, eg var heima í summarfrí, og sjálv var farin at arbeiða við handarbeiði, fóru mamma og eg at vitja Jóhonnu Jensen. Hon var blíð og tíð og tímdi [...] á Læraraháskúlanum í Keypmannahavn. Har sóust vit hvørja viku tey bæði árini, Ása og Ólavur vóru farin niður at eftirútbúgva seg. Eg helt tað vera imponerandi, at tvey so tilkomin fólk fluttu í íbúð í
