at káma ávirkanina av einari Marknaðarføringslóg á vinnuna hava síni politisku motivir til tess. Eg fari tí at mæla Vinnumálaráðnum til at venda aftur til uppruna uppskotið frá arbeiðsbólkinum, og lúka burtur

tíð uppá hugskotið til eina mynd. Eg havi brúk fyri at hava ta lidnu myndina í høvdinum, áðrenn eg fari ígongd. Restin er, sum maðurin segði, reint handverk. Hvør er besta myndin, tú hevur tikið og viðgjørt

mínum forfedrum havi eg ein knív, sum er gjørdur av hvítanessmiðunum, og er tað við tí knívinum, eg fari at skera snórin um eitt bil. Neyvan høvdu teir hugsa sær, tá fyri góðum 170 árum síðani, at ein av

annað enn at staðfesta, at hetta gjørdist ein frálík ferð. Ein ferð, sum eg ongantíð í lívi mínum fari at gloyma. Eg havi altíð hildið, at føroyingar, suðuroyingar og ikki minst vágbingar eru heimsins

men liðfelagarnir vildu hava, at eg skuldi royna, og so gjørdi eg tað. Men eg rokni ikki við, at eg fari at verða biðin aftur næstu ferð! Fótbólturin krevur nógv Í góðveðrinum leygardagin vóru knappliga

sleppa at royna seg. Tíðin er komin til, at eg gevi stafettina víðari, tá hetta valskeiðið endar. Eg fari at seta alt inn uppá at bjóða meg fram til løgting - og landsstýrið - um veljarin heldur tað vera [...] sleppa at royna seg. Tíðin er komin til, at eg gevi stafettina víðari, tá hetta valskeiðið endar. Eg fari at seta alt inn uppá at bjóða meg fram til løgting - og landsstýrið - um veljarin heldur tað vera

Djóraverndarfelagnum ætla sær, at seta seg í samband við løgregluna fyri at skunda undir málið. ? Eg fari at ringja til politiið beinanvegin, sigur ein sint forkvinna í Djóraverndarfelagnum, Bergtóra Justinusen

ja, at seta sær persónliga nøkur mál í lívinum. Tað er altíð gott at byrja at náa hesum málum. Eg fari soleiðis eisini at seta mær nøkur mál. Eitt nú at lurta meira eftir mínum nærmastu og henni, tú dagliga

hesi einvíst kundu hugsa um skjótingina. - Undan kappingunum – ella um tey brádliga skjóta illa – fari eg til skjúttarnar við mínum keppi. Og boðini til skjúttarnar eru púrasta greið. Tey skulu taka sínar

út í æsir, men nú skulu øll velja, tá ið tey skulu gera okkurt, og tað ljóðar mangan tápuligt: Eg fari á ólavsøku, og ikki: Eg velji at fara á ólavsøku. "Eg svari", fyri: "Eg velji at svara". Velur drongurin