hjá samonguni er, at alt ov nógv verður gjørt ísenn – og vandi er fyri, at tað fer at elva til arbeiðsloysi tá tá ið tíðirnar versna, heldur enn at drýggja íløgurnar, so at tað eisini ber til at halda hjólunum
hevur sum heild verið trupult at skaffa fólk seinastu tíðina. Tað var lættari at fáa fólk, tá ið arbeiðsloysi var, men tað er ikki nakað, vit ynskja okkum, sigur Finn Nielsen við Kringvarpið.
at tørvurin á arbeiðsmegi er kanska ikki so stórur, tá ið samanum kemur. Tá ið vit næstan einki arbeiðsloysi hava í Føroyum, ger tað minni, um onkur verkætlan liggur á láni, heldur løgtingsaðurin fyri S
av lestrinum. Har kann eg leggja afturat, at vit ungu vórðu millum tey, ið vóru harðast rakt av arbeiðsloysi undir korona-kreppuni, og enn eru tað fleiri ung, ið ikki hava fingið fótafestið á arbeiðsmarknaðinum
lúsingi. Magni á Deild Olsen sigur, at sum støðan er nú, er Als nóg sterkt til at taka ímóti einum arbeiðsloysi upp á heili átta prosent í eini fimm – seks ár á rað. Og so høgt hevur arbeiðsloysið ikki verið
og sømuligt lív í gerandisdegnum – tey skulu altíð gjalda við lønarniðurskurði, mistum ognum, arbeiðsloysi, sínum skattakrónum og við “at vísa hógv og samfelagssinni”. Koronakreppan og stongsulin fyri
íløgur gjørdar í senn og í ringum tíðum verður ov lítið av íløgum gjørdar fyri at virka ímóti arbeiðsloysi. Tað rætta hevði verið, at íløgurnar hjá Landinum og kommunum vórðu samskipaðar og drýggjaðar
Hagstovuni vísir eisini, at tað er nakað av muni á, hvussu hart tey ymsu økini í landinum eru rakt av arbeiðsloysi. Í februar var arbeiðsloysið minst í Norðoyggjum, har var tað eitt prosent og í Eysturoy var tað
kunnu fólk verða stavnsbundin til ein ávísan bústað og koma undir stórt trýst í samband við arbeiðsloysi, sjúku, hjúnaskilnað, og annað, leggur hann afturat. Samstundis vísir hann á, at undirsjóva
fíggjarmálum í landsstýrinum. Har var hann við til at leggja lunnar undir ALS skipanina, meðan arbeiðsloysi og húsagangir vóru gerandiskostur. Ein skipan, sum gjørdist trygdarnetið hjá føroyingum
