Umframt vanligu villmennirnar, hevur bólkurin fingið hjálp á fløguni frá Føroyameistaranum á trummum, Rógva á Rógvu og altso eisini frá Rasmusi Rasmussen á hesum eina lagnum.

Augustinussen vinnandi støðu ímóti Finnbjørn Vang, og javnvág var í talvinum millum unga evnaríka Rógva E. Nielsen og Ólavur Simonsen. Men við eitt varð vent í holuni. Bernhard misti sín riddara á miðjum

at tað ið Tórálvur hevði sett sær sum mál, vildi hann eisini náa. Tað var ofta ein tungur róður at rógva og ofta breyt í bæði borð, men Tórálvur góði, tú gavst ikki, tað var ikki altíð stuttligt hjá tær

Róðrarfelag skipaði fyri. Endamálið við kappingini var at geva føroyskum rógvarum ein møguleika at rógva seg til norðurlandameistaraskapin í inniróðri, sum verður á skránni tíðliga í næsta ár. Ein liðkapping

somuleiðis til í Sørvági, meðan bíðað verður eftir at ættin fer at laga seg soleiðis, at teir kunnu rógva út norðanífrá. Stutt at sigla Nú teir løgdu at landi við havnalagið á Prestlandinum vóru teir júst

monnum hevur útróður burtur av sum livibreyð, meðan onkur annar siglir og síðan leggur seg eftir at rógva út, tá ið viðkomandi er heima.

fólkaskúlanum nytta einki. Teir hugsa um alt annað enn at undirvísa børnunum. Tað ber ikki til at rógva út um náttina og at undirvísa um dagin, helt ein av fundarluttakarunum avgjørt fyri.

ngan bleiv skipað, vóru vónirnar bjartar. Men tað skuldi tó vísa seg at vera ein tungur róður at rógva – tí Fólkaflokkurin segði eitt og vísti eitt annað. Øll minnast brotnar avtalur, og hvussu Anfinn

og í Danmark og hevur hann enn mangar vinir frá tí tíðarskeiðinum. Um 30 ára gamal byrjaði hann at rógva út við Karessu. Síðani fór keypmaðurin í Skálum rættuliga til sjós. Fyrst við m/s Gudmund og seinnri

heima aftur, fyri at passa familjuna, handilin og jørðina og tað sum annars var at taka sær av t.d. rógva út við 10 mannafarinum, sum hann átti saman við øðrum. Men sum hjá so nógvum var hugurin stórur at