veruleikanum eru kommunurnar stýrdar frá ovastu leiðsluni í Tórshavnar kommunu, tí tað, sum Tórshavnar kommuna fer, breiðir seg um alt landið, samstundis sum umsitingin í kommunala arbeiðsgevarafelagnum hyggur
og skúledepli. Slíkt samstarv átti fyri langari tíð síðani at veri komið í lag. Var Suðuroy ein komm-una, man lítil ivi vera um, at tað hevði verið munandi lættari at staði saman um eina skilagóða loysn
sum í dag hevur tvey fólk. Einasta almenna arbeiðspláss, ið hevur sett HR-mennara, er Tórshavnar kommuna. Sosialurin hevur tosað við Jóhannu Andreasen úr Eik og Elin Wang úr Tórshavnar Kommunu um nýggja
farmaskip, sum skal røkja farmaflutningin til Svínoy og hinar útoyggjarnar. Kanningar gjørdar Svínoyar kommuna hevur víst á, at hon ynskir ein tunnil og veg frá bygdini og yvir til Havnar, har samferðsluhavn
í at arbeiða virki við umhvørvispolitikki, bústaðarpolitikki, sosialpolitikki o.s.fr. Tórshavnar kommuna hevur eina fíggjarætlan sum javnvigar við knappa hálva milliard. Her eru hundraðtals milliónir krónur
má viðganga, at tá ið eg var á veg til Sumbiar, hevði eg ikki væntað tað stóra. Tað er ein lítil kommuna, langt burturi, so har hevði eg í veruleikanum ikki væntað, at tey høvdu gjørt sær teir stóru tankar
kommunurnar í Suðuroy at skipa eina felags barnavernd. Hóast tað gekk drúgv tíð, frá tí at Porkeris Kommuna tók stig til eina barnavernd, til verulig gongd kom á, kann kann ikki sigast annað, enn at sjálvar
ns? Neyvan verður tað Jógvan Krosslá einsamallur, sum kemur at avgera um Suðuroyggin verður ein kommuna um nøkur ár, og løgið er tað, at hesin maður ikki kann góðtaka, at onnur eisini hava sínar meiningar
at skúlin skal ikki liggja í Vági. Hann skal til Hovs, sum liggur nærri Tvøroyri og møgu-liga sum kommuna verður løgd saman við Tvøroyrar Kommunu. So er skúlin hóast alt innan fyri tað rætta kommunu-markið
av útreiðslunum til ætlaða meginbókasavnið, sæst at málið hevði slagsíðu. Sjálvsagt skuldi Vágs kommuna ikki goldið meir enn hinar kommunurnar, um talan veruliga var um eitt kommunalt samstarv. Um ætlanin