rósutrøum og smølum gøtum, ið vóru klæddar vid ævintýrkendum skeljum og steinum. Tá mann opnaði tykkara grind steig fóturin á reydar og gular flisar, sum søgdu vælkomin inn til okkara. Takk fyri minnisríkar
dugdi so væl at leiðbeina viðskiftafólk. Hann fall væl til í Føroyum, dámdi at fara á flot, skera grind upp, seta niður epli, og at hjálpa til inni á Strondum í flettingartíð, dámdi honum eisini sera væl
num, oman mótir sjónum. Nú kann hann so fylgja við nær vinirnir fara útatrógva ella møguliga ein grind kemur inn eftir fjørðinum. Tá ið prestur hevði sagt nøkur orð á grøvini kom eitt regnæl, tá segði
sum tað var okkara akkerspláss, har foreldrini tóku ímóti við brosi og opnum ørmum. Afturlatin er grind, nú eisini pápi fór heim í ævinleikan, har vit øll hittast aftur ein dag. Eitt langt lív, har trúðfesti
lýsa mær á lívsins leið.” Nú var so hennara æviskeið runnið. Tómt er í Geilartún 4. Afturlatin er grind, nú Sigbjørg fór heim í ævinleikan, har vit øll hittast aftur ein dag. Eitt gott lív, har ágrýtni
verið við at skorið á háls. Men tá byrjaði tú at kvøða í stovuni, har tú altíð sat, »raske drenge grind at dræbe, det er vor lyst«. Eg kundi blivið við at skriva um teg, abbi, men tað hevði verðið ov nógv
eitt kvøldi kom eftir babba, og eg SKULDI við. Men tit koyrdu undan mær út á skipasmiðjuna at skera grind upp. Tað skilji eg tó væl nú, og verður hetta goymt sum enn eitt gott minni um teg. - Fríggjadagin
og 15, tá Óli á Bakkanum doyði. Einastu ferð, eg minnist Abraham abba í Fuglafirði, var, tá ein grind hevði lagt beinini á sandinum. Eg minnist væl, tá abbi kom niðan eftir Traðargøtuni, at eg og Tórfríður
tikin til um tey skulu vísast av landinum ella ikki. Peter Thaysen sigur, at so skjótt boðað var frá grind, fór løgreglan á Sand við tyrlu og við eru eisini fólk frá donskum serdeildum við skjóttgangandi báti
hann ger tað í sínum einleika sum “hægsti heilsufrøðiligi mynduleiki”. Næsti spurningur er so: er grind og spik ein av teimum stóru heilsufrøðiligu spurningum í dag. Og svarið er sjálvandi nei. Tað eru [...] bara versnar. Ein kundi hildið áfram. Men vit og skil er ikki tað, sum hevur merkt orðaskiftið um grind og spik seinastu dagarnar. Fólk við lítlum og ongum førleika í at meta um samlaða matvandan eru í
