burtur, men nýtsla skuldi og kundi fáast burturúr øllum. Altíð til reiðar at veita eina hjálpandi hond, tá heitt varð á hann, og brúkti skil og skynsemi við øllum, ið hann tókst við. Var hegnismaður burturav

skaparans hond, fingið tær góðu gávur, at hann var bæði treiskur og tolin, og kom hetta sostatt eisini at verað hansara stóra styrki ígjøgnum alt lívið, tí hvussu illani tað mangan gekk í hond, ja so gavst [...] burtur, men nýtsla skuldi og kundi fáast burturúr øllum. Altíð til reiðar at veita eina hjálpandi hond, tá heitt varð á hann, og Regin hevði eisini tær ómetaligu góðu gávur, at hann var arbeiðssamur og

lívstykki, sum ikki hevur sæð sín líka. Altíð í góðum lag, altíð klárur til at rætta eina hjálpandi hond, og tú hevði nøkur serstøk evni til at fáa øll í gott lag, allastaðni har tú komst. Tú var ein, sum

børn í hennara hendur. Tá serligir dagar hava verið her í húsinum, rætti hon mangan eina hjálpandi hond, bæði við baking og ymiskum øðrum, og lá tað sera væl fyri hjá henni at gera kakir. Serliga var tað

Henni nýttist ikki altíð so nógv orð, men ístaðin vísti hon tað í verki við at ganga fremst, taka ein hond í allastaðni, og soleiðis var eingin ivi um, at hjá henni var tryggleiki og tænasta hennara fremsta

kassa vit látast at føra hana, beint við, óansað, deyðin, tú rør hana Hostandi hálshvítin hevur upp hond, setur sær sjón út um suðuroyar-rond, sær ei hvar báturin leggur at strond Alt sum við Tvøroyri tíðinnar

erligt svar, so var bara at spyrja teg. Tú var altíð glað, hjartagóð og klár at geva eina hjálplandi hond. So skjótt tú kom inn til eina av okkara, føldi tú teg heima og fór at gera kaffi. Tú fekk altíð fólk

Taki eg veingir morgunroðans, og festi eg búgv við ytsta mark havsins, 10.so leiðir hond Tín meg har við, høgra hond Tín heldur mær føstum. 11.Og sigi eg: »Myrkrið skal fjala meg, ljósið rundan um meg

bøkur ein kundi ynskja sær. Abbi hevur altíð verið áhugaður í ítrótti. Bæði til svimjikappingar og hond­bóltsdystir var abbi trúfastur fjeppari og hugdi ofta eftir okkum. Nógv eru minnini og tey fáa øll

okkara fótbóltsfelag NSÍ. Var eitthvørt serligt høvi í familjuni, vart tú ikki seinur at taka pennin í hond, og hegnisliga sum fáur festi tú magisk orð á blað, sum fekk lesaran at undrast. Krúnan á tí skrivaða