takksom fyri. --- Og á sama hátt hava so ómetaliga mong kent tað sama frá Svenningi. Næmingar, lærarar, rithøvundar, stovnar, handlar, fyritøkur, bókaútgevarar, tíðindafólk, granskarar, lesarar – ja
komandi árini. Tað er als ikki nóg mikið, at fleiri ellis- og røktarheim eru bygd. Langt frá. Tí rakstrarjáttanin til eldraøkið er als ikki hækkað samsvarandi tørvinum. Neyðugar lønar- og prístalsfra
Í hugnaligum práti við kaffikoppi í hondini og pípu í munninum segði hann eina ferð: ”I er nogle rare, hyggelige mennesker, I færinger, som jeg sætter stor pris på, men I er så forbandet hårde imod hinanden
Kommuna er nógv broytt hesi 10 árini, og tí ber illa til at samanbera hesi tøl, Lutfalsliga er rakstrarkostnaðurin tó vaksin sera lítið. Ein størri kommuna og fleiri tænastur Í hesum 10 ára tíðarskeiði [...] Boðanesheimið er bygt, og infrakervið er nógv útbygt. Hetta eru bert nøkur av fleiri nýggjum rakstrarstøðum, sum eru komin í Tórshavnar Kommunu seinastu 10 árini. Yvirhøvur kunnu vit siga, at kommunan
eins atkomilig longur. Tíðin gekk og sporini í sandinum fánaðu nakað burtur. Eg arbeiddi upp á nakrar gippsstandmyndir í kjallaranum hjá okkum undir Brúnni beint sum ein uppringing frá Maritu fekk meg
og prísa persónliga forvirring, í besta føri tilvistarligan ruðuleika. At vit hava at gera við nakrar respektleysar og orðaknarrandi lortendar, eitt relativistiskt minnilutaprojekt, har alt,
annað dømi: – Eg tosaði her fyri við ein føroying, sum lesur í Odense. Hann segði, at hansara lestrarbólkur hevði ætlað sær til Føroya á lestrarferð. Øll vóru við upp á tað og gleddu seg. Men tá tey fóru
d., at børn við menningartarni ganga í serflokkum ella í serskúlum. Tað kann vera gott fyri nakrar næmingar. Men tá liva teir í einum sonevndum paralellsamfelag, teir koma ikki regluliga í samband
Ryggi, har eitt av versunum sigur: Tú fylgdi mær við tíni verjandi hond, tá smápiltar leiktu um hamrar og strond, tá lívið var burtur, um fótur vár gleið, tú studdi os væl, so vit snávaðu ei. Og síðani
stundisliga til fundirnar og átók í Kiwanis felagnum væl fyrireikaður, og tók mangt tørnið fyri aðrar, ið høvdu forfall. Helge var ættaður úr Danmørkini, men hann fall sera væl til í Føroyum og føldi
