og hvussu hann skal fáa samband við teir. Hvussu eg geri tað? Ja, man lærir so líðandi hvussu tey reagera. Eg veit nøkurlunda, hvat skal til, og hvat er spennandi og hvat er minni spennandi. Eg síggi tað

fótbóltssambandi og Adidas hava sáttmála, sum ikki loyvir hesum, og tað hevur fingið fleiri spælarar at reagera. Teir siga, at antin spæla teir í teimum skógvum, sum teimum dámar best. Ella spæla teir als ikki

sannlíkt, at Rolf hevur størri søguligan kunnleika enn eg havi, men harfyri havi eg væl loyvi til at reagera út frá tí kunnleika eg havi, og ikki minst út frá tí hugburði eg havi um vanligan fólkaskikk, tá

. Hann sigur, at enda hesar samráðingarnar við arbeiðssteðgi, væntar hann, at tinglimir fara at reagera í berari desperatión og leggja uppskot fyri Løgtingið um at lóggeva skipini aftur í sigling. - Tað

komin til at taka eitt sindur í egnan barm. Tað liggur nú á markinum til skomm, hvussu vit læknar reagera, tá onkur uttanífrá kemur við atfinningum. Hvørja ferð okkurt er á vási er loysnin, at játtanin skal

seinni í lívinum. - Í lærugreinini, og ikki minst í dag hava vit veruliga fingið at vita, hví fólk reagera so ymiskt uppá ymiskar støður: Hví summi skera seg í kroppin, hví summi velja anorexia og hví summi [...] stóran dent á at geva teimum ungu vitan um tey, sum gera slíkt og ikki minst um, hvussu ein skal reagera og kann fyribyrgja hesum. - Vit fingu m.a. at vita, hvussu vit skulu spyrja tey sum skera seg sjálvi

kunnu tosa um sjúkuna og tankarnar í tí sambandi uttan at taka atlit til onnur enn seg sjálv. Børn reagera ymist Eftir at lívshóttandi sjúkan er staðfest og fyrsti skelkurin hevur lagt seg, leita tankarnir [...] børnini. Hvussu nógv skulu tey vita? Er neyðugt at siga sum er? Hvussu skulu vit siga tað? Børn reagera ymist, tá ið mamman ella pápin gerast álvarsliga sjúk. Summi byrgja seg inni við seg sjálv, onnur

fólkaskúlin eisini er eftirbátur, sigur Magnus Tausen, sum vónar, at føroyskir politikarar fara at reagera líka skjótt, sum teir donsku gjørdu, tá niðurstøðurnar av álitinum verða handaðar fyrsta dagin. Tað

er ein so stórur partur av okkara samfelag, og tí er væntandi, at vinnan og partvís myndugleikar "reagera" ógvusliga, tá ið vit halda tað vera neyðugt at minka um veiðina. Um vit bara tosaðu vinnuni og

og hon rópar avgjørd eina seinastu ferð, at teir skulu koma út, tí nú fer hon í øllum førum. Tá reagera teir og Maibritt, sum stendur og heldur hurðini, telur teir, meðan teir leypa út í brennandi skógin