Víkingur-HB 2-1 (1-0) Dómari: Eiler Rasmussen kl. 18.00 Í Sarpugerði er Víkingur á odda 1-0, nú teir eru farnir at hvíla seg. Málið skoraðu teir longu í 8. minutti. Málskjútti var Andreas Lava Olsen. Víkingur

EB/Streymur legði seg á oda, tá Nærdystur millum Niklas Joensen og Sorin Anghel endaði við, at Eiler Rasmussen dømdi brotsspark til Anghel. Tvær tær seinastu ferðirnar hava meistararnir misnýtt møguleika úr

Poulsen 5, David Edvardsen 3, Tróndur Kragesteen 3, Blagoje Buha 2, Finnur Hansson 2, Karl Odmar Rasmussen 1 Kyndil: Hans Áki Dal-Christiansen 11, Jónleif Sólsker 3, Janus Einar Sørensen 3, Bárður Johannesen

Kjartani Joensen. Hesin hevur kanska givið sína meting til kennar, sum fyrrverandi Klaksvíksprestur Rasmussen á sinni segði: “Det kan man høre, det var en ordentlig sømandsrøst”, tá onkur var heldur harðmæltur

triðja minuttinum slapp Jovanovic at snara sær í brotsteiginum eftir hornaspark, og síðstu løtuna var Rasmus Nolsøe ikki tættur í Atla Petersen, tá hesin eisini snaraði sær í feltinum og minkaði um leiðsluna

etikkettuni á baksíðuni á fløskuni, stendur eitt ørindi úr »Føroyingar, sum her nú koma saman«, ið Rasmus Effersøe hevur skrivað, men tað er ikki í provokatión, at tað stendur á. - Eg visti ikki av, at hann

fiskiskipaflotanum. Av hesum liggja í løtuni fleiri enn helvtin. Á Tvøroyri liggja Rakin og Phoenix, og Rasmus Effersøe er á beding. Í Vági hava skipini, sum vágbingar hava keypt, enn ikki loyst. Talan er um

Stongum stútaði einsamalla málið í 1. hálvleiki. Georg Haraldsen økti við góðum langskoti, Jens Erik Rasmussen skoraði til 3-0 við brotssparki, og Kim Poulsen staðfesti rimmar SÍ sigurin, tá ið tað restaðu tjúgu

januar í 1928. Foreldrini vóru Jóannes Johannesen á Heimara Valinum í Svínoy, sum giftist við Minu Rasmussen í Haraldssundi. Tey áttu 4 børn, sum vóru Bergar, Sunnva, Símun Pauli og Katrina. Katrina var ógvuliga

við og autografar frá spælarunum. Og tað gekk mikið væl. Vit fingu autograf frá øllum uttan Lars Rasmussen, sum fór avstað rættiliga tíðliga. Harafturat fingur vit nógvar myndir. Og nú er so eingin ivi um