glashúsi, áðrenn man finnist at jaligum nøgdsemiskanningum. Men eg loyvi mær álíkavæl at kasta ein stein í jubilmaskinuna. Tí kanska er fortreytin fyri eydnuni, at vit IKKI eru lukkulig. Norðlýsið vísti
ímóti málinum, Gunnar á Steig hálvbjargaði, og aftur hesa ferð stóðu verjuspælararnir sum runnir í stein, soleiðis at Sámal Joensen kundi verða fyrstur á returbóltinum. Stutt eftir steðgin økti Øssur Hansen
og Javnarflokkurin hava mist sambandið við livda lívið hjá fólki, og eru blind fyri, at tey leggja stein oman á byrðu hjá øllum teimum, sum hvønn dag gera sína skyldu á arbeiðsmarknaðinum. Tey, sum áttu
skíggja, var eitt nú norski vinnulívsráðharrin, Jan Christian Vestre og stjórin í Norsk Industri, Stein Lier-Hansen, hjástaddir. - Eina serliga tøkk vil eg veita starvsfólkunum á vápnaverksmiðjuni, Raufoss
fekk hann eitt eintak av Vencli og eitt prent av permuni. Perman er prentað á grafiska verkstaðnum, Steinprenti.
rin mæltu til, at mentamálanevndini valdi ímillum nøvnini »Parkeringsplássið við Skipara Hansens Stein« og »Parkeringsplássið við Høllina á Hálsi« – og úrslitið bleivt tað seinna, sum býráðið eisini samtykti
skotski fótbóltsvenjarin Jock Stein í sjeytiárunum hevði vunnið enn eitt meistaraheiti við Celtic, segði ein journalistur við hann: “Hetta var eitt fantastiskt kappingarár”. Jock Stein hugdi upp á hann og svaraði: [...] d í 1985 spældi Skotlandi avgerandi undankappingardyst í fótbólti ímóti Wales. 62 ára gamli Jock Stein var venjari, og Skotland skuldi hava javnleik fyri at sleppa við til HM endaspælið í Mexico árið eftir [...] at spæla fekk Skotland brotsspark. Nú skuldi Davie Cooper bjarga skotska liðnum og tjóðini. Jock Stein sat á beinkinum og fylgdi gongdini – eitt sindur bleikur og stúrin. Men Cooper gjørdi tað, hann skuldi
føroyingar. Av hesum vóru teir 40 úr Lorvík. Hann nevndi fleiri teirra. Ein av teimum var Jógvan við Stein, sum hann hevði góð minnir um. Hann var av allar bestu sjómonnum. Tað var sera stuttligt hjá Jón at
frá barni av, eru vorðin happað. Happing er av tí ónda! Hon súrgar tilveruna og mangan leggur hon “stein oman á byrðu”. Hon finst víða um – í heimligum umhvørvi, innan skúlans gátt, í frítíðar virksemi,
okkum, at tað nyttar onki at fara til Danmarkar at lata tjóðveldið rópa uppá kalk og sambandið uppá stein. Tá verður framvegis sum í Babylon. Javnaðarfloksins støða er valmatematiskt hin sama. Fáa vit umboðið