útlendskum leikarum, og nú tveir dystir eru leiktir, kann ikki annað enn stafðestast, at liðið verður tungt at syfta í ár. Fyrst tóku tær ímóti einum nakað viknaðum meistaraliðið úr Fuglafirði, og her var eingin

uppgerðini. ÍF eru annars meistarar, sum er, men fyri fyrst tykist tað í øllum førum gerast ógvuliga tungt hjá liðnum, sum nú má klára seg uttan Rúna Weihe. Talan var ikki um tann heilt stóra munin í dystinum

tað so bert er á byrjanarstigi, so vita vit av hvørjum øðrum andstøðan og hann. Skilji væl, hvussu tungt tað má vera einsamallur at stríðast fyri málum í eini samgongu sum er so pírin, tá tað ræður um m

gamli maðurin, sum í eina tíð hevur verið so ússaligur, at væntandi var, at boð vóru eftir honum. Tungt er hjá tí, ið av varðar. Men onnur halda sum so, at tað var kanska best, at hann slapp burtur hiðani

hann og sigur: Óttast ikki, eg eri tín endurloysari. Gev teg trygt yvir í mínar hendur. Einki er ov tungt og trupult fyri meg! Amen! John S. Myllhamar

botnstríð kann ofta vera fult so spennandi, og einki er at ivast í, at júst hesin dysturin man viga sera tungt hjá báðum pørtum. Og tað gjørdist nýggja Fram-liðið, sum tók stigini fyri dystin. Eftir eitt javnt

eina sera javna og spennandi uppgerð, har VB í longum løtum hevði betra takið í dystinum. Gjørdist tungt Tað stóð tó tíðliga greitt, at talan mundi fara at gerast um ein av heilt tungu døgunum hjá VB. Dysturin

Tað vóru ikki farnir meira enn tveir minuttir av dystinum í KÍ-Høllini, tá VB fekk ein álvarsligan skelk. Gurið Mortensen, sum má metast sum ein av avgjørdu lyklaleikarunum á liðnum, var óheppin í ver

okkara uppgáva at syrgja fyri, at ferðslan er forsvarlig. Hann vísir á, at allastaðni, har so nógv og tung ferðsla er, er skjótt, at fólk gerast ótrygg; tí er ógvuliga umráðandi, at teir, ið koyra bilarnar [...] vit nokso væl stillaðir, sigur sýslumaðurin. Ferðin í lagi Sommer Joensen sigur, at tá ið so nógv og tung ferðsla fer eftir vegunum, slepst neyvan undan klagum. Hann leggur tó dent á, at teirra kanningar

heim hjá mær. Nógvar av vinum mínum havi eg fingið her, og tí kann tað eisini kennast eitt sindur tungt at fara avstað, leggur hann fyri. Men hetta hevur so sjálvandi eisini sínar orsøkir, leggur hann afturat