deildini, og her vórðu nøkur starvsfólk soldað frá av ymiskum orsøkum. - Hjá onkrum, sum áður var á B7, bar ikki til at arbeiða, soleiðis sum vaktirnar nú eru skipaðar, og hjá øðrum kundi talan vera um aldur
laksalús. Avgjørt er, at ráðstevnan verður í septembur 2021 í staðin. “Vit eru sera hørm um, at tað ikki bar til at hava ráðstevnuna í Føroyum í hesum umfarinum. Men vit mugu samstundis bara ásanna, at fortreytirnar
a í íbúðunum, tí talan skal ikki vera um frítíðarhús. Vágs Býráð arbeiddi við eini ætlan, har tað bar til at byggja, í mesta lagi, 16 íbúðir, men tað hildu tey vera bjartskygd. Men tey vónaði, at onkur
kommununa at arbeiða enn tey, sum fara úr kommununi, sigur hann. Tvey fólk í umsitingini Men hvussu bar tað til, at Jákup Frants Larsen longu sum 22 ára gamal gjørdist kommunuskrivari. – Eg byrjaði sum [...] fótbólt. Og eg angri enn, at eg gavst við fótbóltinum so ungur. Men arbeiði kravdi ov nógv, so tað bar ikki til. Eg átti helst at spælt nøkur ár afturat, tí eg var væl fyri. Men eg mátti raðfesta, sigur
Ársins útvarpshitt hjá Kringvarpinum, og hetta bleiv avgjørt aftaná stóra atvkøðugreiðslu, har til bar hjá øllum at greiða atkvøðu. Lagið “Kostbar" snýr seg um kensluna, tá ein genta letur sum um, at hon
una. Vatnið í Havn kemur frá goymslubrunnum uttan fyri Havnina, og trýstið á vatninum veksur eitt bar fyri hvørjar 10 metrar, ið vatnið rennir oman móti býnum. Tí er neyðugt við reduktiónsventilum á ymsum
standa.“ Í gitna sanginum hjá Hans Andriasi Djurhuus, Deyðastund Tróndar, ljóðar eina ørindi soleiðis: Bar eg enn mín brynjuserk, var eg bara ungur. – Oytt er mítt og ættar verk, tí er hugur tungur. – Deyður
i í dag. Í áttanda umfari fyri viku síðani máttu vágamenn sættast við 2-2 móti klaksvíkingum. Tað bar í sær, at havnarmenn við 4-0 sigri á kollfirðingum løgdu seg upp á síðuna á føroyameistarunum. Í seinasta
Jørgensen á vinstra vongi, Jóan Pauli Paturson á strikuni og Sámal Pauli B. Petersen í málinum. Harafturat bar Ovi Lützen nógva ábyrgd á Kyndilsliðnum í bæði verju- og álopi. Hjá H71 løgdust serliga til merkis
merktur av sjúkuni, og hesa seinastu tíðina hava tey, sum vóru um hann, týðiliga sæð, hvønn veg tað bar. Spurningurin var at enda bara um tíð, nær hann fór at leggja árarnar inn. Tey, sum kendu mannin, fara