skips og seinni bleivst tú skipsførari. Sjólívið gjørdist tín lívsleið, til tú á eldri árum fór upp á land og virkaði í og frá snotuliga heimi tínum á Selatrað við urtagarðinum, sum tú elskaði. Góði Jakku [...] nýggjum, nú tú segði farvæl og fór heim. Mín kæri Jakku. Eg fari at sakna matstovu og café vitjanir okkara. Ofta, tá tú hevði ørindi í Havn, beyð tú mær út at eta. Tað var nakað, okkum báðum dámdi. Á sum [...] serstøk menniskja. Harrin troysti øll tíni kæru. Góði Jakku. Nú ert tú heima hjá Harranum. Heima, har okkara góðu foreldur eru. Loystur frá øllum trega og jarðarinnar bondum. Góði bróðir, hvíl í friði. Simona

tolsemi, ein miðdepil fyri forbøn og ákallan á Guð um linna og grøðing. Ólasa stutta lív hevur sett okkara lív í »relief« og vit hava hvør og ein fingið nakað at grunda á fyri Gudi. Hóast brekaður í eygum [...] skulu vit aftur hittast saman við øllum teimum, sum undan okkum eru farin. Takk fyri alt. Eg veit eitt land, sum fagurt er í Himli hátt, Har vetur ikki er sum her Og eingin nátt; Og lívsins á her rennur fríð

Arbeiðarafelag lýsir við hesum frið yvir minnið um okkara kæra vin og formann, Hans Joensen, og ber tykkum, Gullborg, Kirstini, børnum og abbabørnum, okkara djúpastu samkenslukvøður! Havnar Arbeiðarafelag [...] aftur á sjónvarpsupptøku sum vísur ein avgjørdan Hans koma á Bursatanga, har farmur verður koyrdur í land av Norrønu. Sagt verður á bryggjuni, at arbeiðarafelagið í Havn hevur givið loyvi til tað, sum fer [...] farvæl, og tað sama gjørdu privatir og almennir arbeiðsgevarar. Hetta fløvaði í felagnum. ##med2## Okkara maður Hans var ein frammúr góður samstarvsfelagi á skrivstovuni og í nevndini, og ein sera dugnaligur

siglandi og arbeiðandi fólkið hevur havt harðar dagar í okkara landi fyri at klára seg, tí krøvini eru stór. Men hetta hava verið og eru kempur í okkara landi. Men bróðir, mín vón er, at vit skulu møtast aftur [...] eg við bróður, at vit skuldu fara norður og vera við til minningarhaldið, tí hetta var sama árið, okkara góði vin ur Niels Winthereig var deyður í Íslandi, og høvdu vit báðir verið saman við honum við »Nólsoyar [...] Tá hesin reysti kappi doyði, var hann skipari á einum íslendskum báti, sum æt »Selnes«. Hann fór í land av skipinum. Meðan hann gekk niðan í býin, sá hann, at ein smágenta var í vanda fyri at koma undir

fegnast um, at Esbern vegna sjúku sína kanska ikki fataði, hvussu álvarsama búskaparliga kreppu, land okkara var komið í, og hvat hendi við tí banka, hann hevði arbeitt fyri í góða hálva øld, men vit mugu [...] Petra, fødd Arge, og Esbern Simonsen eru ikki millum okkara longur. Hetta vóru eini sjáldsom hjún, eini hjún, ið eg koma at kenna í sløk 30 ár. Sonur teirra, Símun, og eg komu at ganga í sama skúlaflokki

við borð, har mildar tungur sáa tey mjúku troystarorð. 2. Tey, sum Guðs vilja gera, og elska fólk og land, tey signing við sær bera, sum sløkkir hatskan brand. Tey lýsa gjøgnum strevið, tey bjarga lond úr [...] hann var 12 ára gamal. Tá pápin doyði í 1979, tók hann yvir líka til fyri fáum árum síðani, tá sonur okkara, Jógvan, tók yvir. Síðstu ferð Magnus ringdi, var á jólum í fjør. Magnus var eisini bóndi. Eisini

dansin um gull­kálvin í 80inum. Nógv lá í pinna­brenni eftir fíggjar­­ligu skaða­sjógvarnar, ið land okk­ara hevði verið fyri. Tá er tað menn sum Jón­svein reisast aftur, vísa á gongd­ar leiðir og fara í [...] av nýggj­um við myrkum døgum – tá ringdi Árni og segði, at hann hevði ring tíðindi at bera. Vinur okkara Jónsvein var deyður, tað var sum um alt støðgaði á, og samtalan var sera stutt, vit vóru báðir so [...] frið og drýpa høvur í sorg um missin av heiðursmanninum Jónsvein Knudsen. Hvíl í friði frægi vinur okkara. ------ Vegna okkum, sumvarðaðu av Føroya Reiðarafelag Viberg Sørensen

91 ára gamal. Tankar okkara leita fyrst og fremst til konu Jógvans, Lydiu, og børnini, Rutt og Eivind, familjur teirrra og øll, sum stóðu Jógvani nær. Vit bera tykkum øllum okkara inniligu samkenslukvøður [...] grundarlag, sum fyrst og fremst var einar sjálvstøðugar Føroyar, sum skuldu byggja sína tilveru sum land á persónligt frælsi og sosialt rættvísi. ”Eg havi altíð roynt at virka fyri sosialum rættvísi, at

Hann var um nakar ímyndin av eldra ættarliðnum av fiskimonnum, sum hevur lagt grundarlagið fyri okkara samfelag. John var sonur Malvinu, f. Steffensen, ættað úr Árnafirði og Jakku Joensen á Geilini í Klaksvík [...] skaffaðaði, tá ið hann small niður við heilabløðing og doyði stutt eftir. John kom at gerast ein av okkara royndastu trolaramonnum. Hann gjørdist navigatørur og kom at sigla á brúnni sum skipari og stýrimaður [...] John førdi eisini ísfiskatrolarar undir Føroyum. Hann førdi Mýling og eisini Cuba-trolarar. Upp á land Seinnu árini arbeiddi hann eitt skifti á nótavirkinum Vónini i Havn. Hetta var eitt øki, har hann

hevði sína orsøk. Alt var funktionelt og rationelt. John Smith eigur at fáa eitt heiðurspláss í okkara vinnupolitisku søgu fyri tað, hann hevur avrikað, sagt og skrivað. Vit minnast oftani teir, sum stóðu [...] sum tók jørð hansara, á at fara væl um hana og alt livandi, tí vit høvdu hana bert til láns frá okkara eftirkomarum. Tað var júst hesum setningi, John royndi at liva eftir og royndi at fáa okkum onnur [...] vinmannin á Norðasta Horni hava áhuga fyri, ringdi hann og segði frá - og øvugt. Hetta var partur av okkara vinskapi. Tað er ikki so langt síðani, at Tórmóður Dahl fór. Hann og John vóru ikki sørt meinlíkir