um framburð vaks til eina fasta trúgv uppá varandi menning. Tey gomlu høvdu lært, at geva seg til tols og at bíða, uttan at missa trúnna uppá aðrar og betri tíðir. Vísmaðurin og heimspekingurin, nevnliga
hava gestirnir trupult við at varðveita bóltin, tá teir eru á honum. NSÍ hevur hinvegin víst betri tol. Tað hava verið fáir málmøguleikar. 30. min.: Leikliga hava liðini verið lítið sannførandi. Hinvegin
ár heilt stóran heilsøluhandil saman. Men Cristian var ikki av tí berginum brotin at sláa seg til tols við tí, ið nú var komið áleiðis. Nei, teir fóru at fáa sær skip. Men tað var ikki nóg mikið. Teir
seta sær í dag, er, hvør endin verður á øllum hesum – og skulu vit sum samfelag bara sláa okkum til tols við, at ikki ein nógv størri partur av hesum velduga tilfeingi, sum uppisjóvarfiskurin er, ikki kemur
ikki meir enn komin inn í skúlan, so kom Covid-19. Allar hesar avbjóðingar hava kravt eitt serligt tol, serlig evni, vilja og hug at fáa tað besta burturúr, hóast umstøðurnar ikki hava verið tær bestu –
Leirvík fyri tolsemi og dygdargott arbeiði. - Vit vilja eisini takka Fjellstrand Værft og Asbjørn Tole fyri væl úr hondum greitt arbeiði, nú skipið liggur við bryggju í dag. Hetta hevur verið stríggið
tann tíð, tá ongar dagrøktarmammur vóru og tú hevði fimm rokaligar dreingir í húsinum. Hetta kravdi tol og eina ótrúliga samskipan. Men við tí toli, tú hevði, og við arbeiði tú var so ómetaliga glað fyri
Skúlarnir í Runavík, Rituvík, Toftum, Strondum, Søldarfirði, Løgmannabreyt og Venjingarskúlin, TAKS (Toll & Skatt), Tryggingarfelagið Føroyar. Harafturat hevur Johannes P. Steingrund gjørt nakað av uppskotum
búðu saman í Oslo í 6 ár. Tey fingu tveir synir, Terja og Tryggva í 1930 og í 1931. Terji var føddur tollaksmessudag á hospitalinum í Havn, men doyði viku gamal. Anna var komin heim úr Oslo í november
barnadóp og konfirmatión. Tað má hava verið upp aftur meira óvanligt tá. Poli man hava verið sera tolerantur á hesum økinum. Kona Pola flutti so til New Zealand við teimum flestu av børnum. Ein dóttir
