at grótið kom burtur úr. Men hetta var einki lætt arbeiði. Vit máttu bera og rulla grótið hópin langan veg. Soleiðis gekk tíðin við ymiskum tiltøkum, so man keddi seg ikki. Vit ungu gingu eisini túrar [...] lagið ringt. Hetta var seint á kvøldi. Vit vóru júst komnir av útróðri við fullum báti av fiski eftir langan og strævnan dag. Neyðhavn á sjómansheiminum Men okkurt var at gera. Tað bleiv farið inn á sjómansheimið
til marknað. Um somu tíð var Kaj, beiggi Hans Paula, skipari á Skálaberg. Teir vóru eystari á við Langanes, á Hellubakkanum. Vit fóru so at sigla og Hans Pauli stúrdi fyri, at Skálaberg fór at sigla samstundis
átti eg í land, tí hann helt meg sjálvsagt vera smekkfullan av sjógvi. Báturin róði so yvir til Langanes, ið er nakað tætt við, og har ein dóttir mín er gift við Andr. Danielsen. Komin heim til hennara
komu tey fronsku skipini inn á Fáskrúðsfjørðin. Hetta var ein hugalig sjón hjá íbúgvunum eftir ein langan og kaldan vetur. Tað var ikki óvanligt at síggja 120 fronsk skip á fjørðinum í senn. Fyrst í mai
sera ringt veður. Hetta var sama veðrið, sum beindi fyri jólaskipinum í Fugloyarfirði. Eftir ein langan dag væntaði Steingrim, at Thomas fór at leiga ein hýruvogn at koyra teir til hús úti á Argjum. Men
seriøst, sigur Pál, sum nú ætlar at taka ein steðg frá svimjjing eina løtu. « Sjálvt um eg taki ein langan steðg nú, so fer tað ikki at taka so leingi at koma fyri meg aftur, tí eg eri framvegis í góðum formi
Valdi móttikin við »fullum musikki« Nú var tað so, at vit seint á sumri fóru inn á Finnafjørðin við Langanes. Har búði bóndin Valdi. Tað gretti ikki, at so skjótt vit vóru har, so legði Valdi frá landi og
langur svøvnur, tveir tímar. Vit hildu móti Fagranesi. Tá kemur ein bátur úr Gunnólfsvík, innast við Langanes sunnanfyri. Hesin bátur legði uttanfyri okkum. Vit róðu til hansara at vita hvørjir teir vóru. Teir
um upp á sítt lív fyri at liva dreymin hjá sær út: At verða bodybuildari. Og hann hevur framvegis langan tein fyri framman fyri at náa málinum, sum hann hevur sett sær. – Uttan bodybuilding hevði lívið
var reint. Niðanfyri tinghúsbrúnna vaskaðu konurnar klæði. Tað var ikki lætt, at farast skuldi so langan veg, tá brúk var fyri vatni. Alt drekkivatn varð heintað úr Havnará, har áin krossaði Tinghúsvegin