manningarlistan, vildu ikki geva okkum hann. Hann segði, at tey í reiðarínum vóru illa skelkað, og ikki bar til at fáa samband við tey beinanvegin. - Men, tá samband kom seinni á degnum, var arbeiðið væl samskipað
prædiku, sum seint bleiv gloymd av forfardum skálvíkingum. Munk hevði jú dramatiskt talent, so hann bar seg meira at sum ein ógvisliga veipandi sjónleikari á prædikustólinum enn sum skikkiligur og hábærsligur
fyri júst 25 árum síðani, tann 8. februar í 1978. Erhard Næs var ÍSF-forseti frammanundan, men hann bar seg undan afturvali, og í hansara stað varð Jógvan Arge valdur ? Jógvan var einasta valevni. Men Jógvan
lívsvanda, varð settur av við Effo-støðina í Leirvík, og síðan koyrdi sjúkrabilurin so skjótt tað bar til út til Saltangará. Men, hvussu upplivir so Kirstin G. Olsen, sum situr við einum kaffimunni hesa
søgdu teir undan konsertini, at teir partvíst høvdu fingið íblástur frá Metallica. Og í nógvar mátar bar ljóðið eisini brá av hesum. Hóast tey flestu einamest mundu gleða seg til stóra hittið hjá bólkinum
imami í Pakistan, enn hana hjá einum vesturlendskum politikara. Atferðin hjá fleiri monnum henda dagin bar vissuliga brá av tí, vit kenna úr teokratiskum londum. Eg segði eisini, at teir ”taka Gud til gísla”
undan helviti var at trúgva nøkrum, sum var yvirnáttúrligt. Sum – ið hvussu er reint logiskt – ikki bar til. Sum mann ikki kann trúgva uttan so, at mann setir sítt egna vit og skil til viks. Tað var ikki
sera nógvur, rak skipið víðari inn eftir fjørðinum og komi inn áraka Hellá, nakað innanfyri Drelnes bar tað við botn. Um náttina kom Bláfossur til skipið og roynduði at fáa enda umborð, men ikki fyrr enn [...] gronina móti síðuni á skipinum og royndi at trýsta. Eisini útróðrarbáturin Hvítiklettur hjálpti til. Nú bar betur til og skipi kom av aftur og legði seg við bryggjuna á Drelnesi. Nú fóru so tingingar fram um
samgonguni. Løgmaður kroystur upp í ein krók Løgmaður trein á røðarapallin, og í ein illsintisrøðu, sum bar brá av einum kroytstum løgmanni, snúði hann sær undan at svara spurningunum. Um hann í síni javnaðarsál
hómast eitt fleyr av tí natúrromantikki, sum tann týski heimspekingurin F. W. J. Schelling á sinni bar fram við síni hugsan um samleika ella eind millum menniskja og náttúru: Taki vatn í lógva mín, fái
