tøknilig forðing var, at skipanin var knýtt at donskum telefonnumrum, og at tað ikki uttan víðari bar til at seta skipanina í verk í øðrum londum, sigur Høgni Hoydal. – Síðani er MobilePay-skipanin broytt

sær, hevur tikið ein norðurkoreanskan hermann til fanga. Tað var suðurkoreanska fregnartænastan, sum bar hesi tíðindi. Nú upplýsir ukrainski forsetin, Volodymyr Zelenkskyj sjálvur, at tveir norðurkoreanskir

soleiðis, at nógv ber til. Men alt er ótrúliga trekt. Taka vit fiskivinnuavtalur við onnur lond, so bar tað nærmast til av óvart og tí Danmark valdi at lata sítt frælsi á tí økinum til ES. Taka vit undirgrundina

strande arm i arm. Hvem husker ikke den brusende følelse af frihed; hele verden lå åben, og alle døre bare ventede på et greb i håndtaget. Det ser legende let ud, når ungdommen slår sig løs. Og samtidig kan [...] og læne sig op ad. Vores nærmeste er vores vigtigste rækværk. Både når livet vælter os, og når det bare overvælder os. Som forældre til fire teenagere har Mary og jeg lært, at det nytter at lytte. Spørge

##med26## ##med27## Í práti við Rúna eftir framførsluna, var hann glaður og nøgdur, just tí at høllin bar so væl tann akustiska partin av framførslu hansara, sum er rættiliga stórur. Rúni Brattaberg hevði

manningarlistan, vildu ikki geva okkum hann. Hann segði, at tey í reiðarínum vóru illa skelkað, og ikki bar til at fáa samband við tey beinanvegin. - Men, tá samband kom seinni á degnum, var arbeiðið væl samskipað

í 1935 í túninum her beint oman fyri Róðrarneystið. Argja skúli varð tikin í nýtslu í 1952, og tá bar til at hava sunnudagsskúla, møti og onkra gudstænastu í skúlanum. Vit vóru ikki so fá argjabørn, sum [...] kirkjuklokkan knappliga at kima. Kirkjutornið á Argjum stendur leyst frá kirkjuni, og í sjeytiárunum bar til at klintra upp í tornið og fáa klokkuna at ljóma. Einki ófrættakent var kortini á vási. Talan mundi

eller lige meget. Betyder det overhovedet noget, hvad man siger fra Folketingets talerstol, hvis man bare er et glimt i det store univers, en myg på fjeldet? Ja, siger Sjúrður Skaale. Han tror ikke på det [...] fortælling, der fortsætter, længe efter jeg er væk. Det giver mig tryghed at tænke på. At jeg ikke bare er her, og så er væk." Sjúrður Skaale knipser igen.

dagliga arbeiðinum á stovninum. Vitjanin endaði í Miðnámsskúlanum í Suðuroy, har landsstýrismaðurin bar nýsetta skúlastjóranum, Maritu Gunnarstein Nielsen, eina blómuheilsan og ynskti henni til lukku og

Vaktleiðarin á politistøðini Havn sigur, at tað tó hevur verið upptrekk til onkrar ósemjur, men tað bar til at sissa partarnar og fáa teir at fara hvør sín veg, so var tað málið loyst. – Vit hava eisini