móti hoyvíkingum sunnudagin. Alt árið hava liðini strítt hvør sítt stríð, har Neistin við hepnari hond hevur hingið fast í oddinum, meðan H71 hinvegin hevur stríðst fyri at sleppa av avgjørda botnsessinum

konsul í Føroyum sum Hans Jacob Debes hevur umsett og gjørt viðmerkingar til. Seinasta bók fra hansara hond er bókin, Færingernes land. Historien om den færøske nutids oprindelse (2001), sum teir báðir Steen

áskoðanini hjá formanninum í Føroya Lærarafelag eru kommunurnar sum heild óegnaðar at hava skúlan undir hond, tí at kommunurnar í Føroya Kommunufelag ikki glaðbeintar góvu seg undir ein sáttmála, um at taka

almáttuga Guð. Av lyndi vart tú lítillátin og tókst einki sum eina sjálvfylgju, men legði alt í Guðs hond, eisini nú, tá ið sjúkan av álvara, og so nívandi gjørdi um seg. Í sanginum sigur tú:"Eg síggi , at

Fróðskaparriti, bøkurnar Føroya Søga og mangt annað innan søgu- og samfelagsgransking kom frá hansara hond í árunum aftaná. Men áhugi Hans Jakku fyri føroyskum politikki tóktist at minka so við og við. Minnist

eru eitt sindur kvikari enn dreingirnir at tveita seg yvir stykkini. Lærarin gevur eina hjálpandi hond, har tað er neyðugt, og tá ið hann kemur í nánd av Brandi, brúkar Brandur møguleikan at spyrja læraran

ein føldi seg altíð í góðum »selskapi« saman við Gudmundi, altíð var hann klárur við eini hjálpandi hond, eins og hann var, við góðum ráðum. Gudmundur var sera nærlagdur í sínum arbeiði, hann hevði eitt

Bornholm stutt eftir skothendingina í Klaksvík fyri trimum árum síðani, har fýra dreingir skutu frá hond. Á Bornholm eru tríggir heildagsskúlar við umleið tíggju næmingunum í hvørjum. Hann ímyndaði sær,

tøgn skal brótast niður. ******************* Tann størsta broytingin Eg var níggju ár. Pápi tók mína hond og segði: »Eg veit ikki, hvussu eg skal siga tær tað, men mamma tín er deyð«. Eg minnist enn í dag

við at sita við rattið á einum stórum bussi fullum av ferðafólki og tosa í telefon og bara nýta eina hond at koyra við, tað er ov ábyrgdarleyst. Fleiri av ferðafólkunum vóru sera ótrygg við støðuna og høvdu