tey láta sorgleys og syngja sín gleðissang. Og nú er hon komin. Mín mýrisnípa. Tað tølandi ljóðið frá velinum, sum hon spílar út sum eina viftu, í tí hon stoytir seg í luftini, minnir meg um ungdómsárini [...] Rætt er! Hon er ein bagatell! Hon er heilt einfalt ein lekkur lítil gáva til allar brúkararnar, ein nosslig pengamaskina, sum er við til at stuðla tí illa á holdum komnu oljufyritøkuni, so hon fær svarað [...] Ein litrík vøkur dama, sum nú í góðveðrinum áhaldandi spennir seg út og vaskar. Hon reinsar asfalt við upploysingarevnum, hon skolar og spular, turkar og koyrir smyrsl á, og snipp og snapp og snúti, so er

fór avstað hendan túr­in segði hon, at hon roknaði ikki við at síggja hann aftur. Hon var tískil als ikki bilsin, tá ið Annie var saknað, og hon visti við sær sjálvari, at hon sá ikki sonin aft­ur. Eli gjørdist [...] Tá fóru børnini fyribils til ommu­na á Sandi. Dánjal Pauli giftist aftur við Jo­hon­nu Elisabeth Johansen f. 21.3. 1882. Hon var dóttir bátabyggjaran Elias í Rættará. Tey bæði fingu 8 børn. Eli fekk eina [...] Á Svínaryggi eigur Julianna ein stein, sum ber boð um ein sorgar­leik. Hon doyði í 1917, bara 32 ára gomul. Eftir sótu maður og tvey smá børn, 3 og 5 ára gomul. Ólavur Clementsen skrivar í Kvør­n­ini um

verið væl betri farin, varð hon brúkt til ábøtur og umvælingar í onkrum sambýli, heldur forkvinnan í Pedagogfelagnum. Annars hevur hon akkurát verið uttanlands og har var hon í einum stórum handilsdepli [...] fyri næsta ár til hurðina, vissi hon er so átrokandi. Ein, sum undrast stórliga, er Annita á Fríðriksmørk, løgtingskvinna fyri Tjóðveldi og limur í fíggjarnevndini. Hon heldur, at tað er umráðandi at halda [...] av hjá fyritíðarpensjónistum og øðrum bólkum, sum eru teir allarveikastu í samfelagnum, sigur hon. Men hon vónar kortini, at tey í Fíggjarmálaráðnum eisini hugsa um møguleikarnar hjá fólki í koyristóli

leika. Hon fer á Brdr. Pohlmanns hand­ils­akademi í Danmark í 1924. Men Anna fekk tuberklar. Hon lá meginpartin av 1926 á Skørping Sanatorium og eitt skifti á Ríkissjúkrahúsinum. Í 1928 kom hon heim til [...] Hans Joensen, plagdi at fara til handils hjá Karl F. Onkur spurdi, hví hon gjørdi tað. Tey høvdu jú stóran handil sjálvi. Jú, svaraði hon, tey kláraðu seg, og Karl skuldi eisini liva! Vanliga var handilin [...] til Føroya illa sjúk, og hon doyði tríggjar vikur, áðrenn hon hevði fylt 23 ár. Anna var hendinga dúg­lig til enska og franska brodering. Eftir hana liggja dúkar, ið eru sonn listaverk. Bærint Talius Johansen

apríl fingu Beinta Joensen og Bjarni Jørgensen eina dóttur, hon var 56 cm long og vigaði 3800 gr. 25. apríl fekk Høgni eina líttla­systir. Hon var 51 cm long og vigaði 4100 gr. For­eldr­ini eru Fía Lin­den­skov [...] Helga og Gunnar Nattestad, Sandavágur, eina dóttur. Hon var 56 cm. long og vigaði 4800 gr. 1. mai fingu Anja og Esbern Lervig, Thisted eina dóttir. Hon var 52 cm. long og vigaði 4055 gr. 2. mai fingu Signhild [...] var 55 cm. langur og vigaði 4300 gr. 29. apríl fingu Birita og Bárður Háskor, Tórshavn, eina dóttur. Hon var 52 cm. long og vigaði 3300 gr. 1. mai fingu Jónrit og Søren Halling, Argir, ein son. Hann var 53

Helgu, tá hon hitti Eddie. Eftir at tey vóru gift fluttu tey út higar at búgva. Eitt skifti miðskeiðis í 80’unum var hon vikarur í Mykinesi og eisini í Gásadali. Nøkur ár seinni – í 1989 – tók hon ta stóru [...] partur av barnaheimi og barnaárum hennara, í hesi bygdini, har hon og mong onnur børn vuksu upp. Helga var í teirri hepnu støðuni, at tá hon vaks upp fyri fimmti árum síðani, vóru rættiliga nógv børn í bygdini [...] sjúkrasystir sum tað kallaðist tá. Í dag eitur tað sjúkrarøktarfrøðingur. Síðani hon fekk prógv sum sjúkrasystir hevur hon arbeitt á Ellisheiminum í Vágum, sum tað kallaðist fram til juli mánað í fjør. Tá

Kononovo frá Ukraina. Hon var hjartasjúk og tørvaði eina stóra skurviðgerð, um henni skuldi vera lív lagað. Hennara umstøður vóru ikki tær bestu. Mamma hennara var bert 17 ár, tá ið hon fekk hana. Pápin var [...] fyri hesum. Eva hevur tað fínt Vit kunnu nú gleða okkara lesarar við góðum tíðindum um Evu. Hon hevur tað fínt. Hon hevur nevniliga hitt nøkur av teimum, sum skipaðu fyri nevnda tónleikatiltaki. Eva er nú [...] hinvegin muss og klemm! Eva gongur sum sagt í skúla. Tað gongur eisini væl hjá henni, og hon hevði tað heilt gott. Hon og omman lótu heilsa í Føroyum, og tær takka fyri hjálpina, sum bjargaði hennara lívi

latið aftur fyribils. - Hon spurdi so, um tað var satt, at hann var sjúkur, og eg segði sum var, at hann hevði tuberklar og lá á sjúkrahúsinum, har hann fekk viðgerð. Linda sigur, at hon greiddi sjónvarpskvinnuni [...] vinnuni frá, at hon ikki helt tað vera rætt at gera eitt innslag í Degi og Viku um, at maður hennara var sjúkur av tuberklum, og síðan heitti hon beinleiðis á sjónvarpskvinnuna um ikki at gera nakað burturúr [...] verða smittað. Linda Guttesen rekur saman við manni sínum, kokkinum, kinesisku matsovuna Nan-Tong. Hon gevur Sjónvarpi Føroya ein part av ábyrgdini fyri, at summi fólk nú helst fara at halda seg frá at

fer upp og umboðið fyri tíðindatænastuna trínur innar, er hon skjót at seta seg niðuraftur. Einki við at nakar fremmandur skal hoyra tað, sum hon er í ferð við at bera fram! Hin funna rósan Henda mikumorgunin [...] trupulleikar ber hon fram áttanda og seinasta ørindið í sálminum: Lat verøld meg háða og aga, lat tornarnar stinga og naga, lat lakið tey yvir meg breiða, eg rósuna altíð vil eiga. Hon steðgar líka á við [...] trúgvin er Valborg gleðir seg til konfirmatiónsdagin um eina góða viku. Hon væntar nógv fólk, bæði úr Norðoyggjum og úr Suðuroynni, hagani hon er ættað. Men Valborg er eisini greið yvir tann týdningin sum játtanin

skula verða burtur frá børnunum, men sum hon segði, so áttu teir ein góðan pápa, og hennara arbeiðspláss gav teimum so nógv gott, at hon var púra greið yvir, at hon hevði tað gott og tók síni arbeiðstørn [...] at tú mundi eiga eina so fína ommu, sum var Alma í Sørvági. Hon átti gull um háls og armar, altíð pent smurd og fínt ílatin. Men ikki mundi hon vita, at tú sum formaður vísti okkum runt uppi á loftinum í [...] leygarkvøldið, tey høvdu flett har norðuri. Hon rósti beiggja sínum, hvussu skjótt og væl hann fletti. Alt var fyribeint. Vit tosaðu um ymiskt, m.a. arbeiði, hon skuldi avstað í nakrar dagar til Norra, og