nátungum í hondini á Sjómansheiminum í Havn fyri fáum árum síðan. Hesin hevði keypt sær fuglarnar í Vágsbotni og var á veg uppá kamarið at royta ella skrædla, tá ið fólk sóu hann! Tað eru ikki øll fólk, sum
gamal. Jørgen Frands var eisini langabbi William Heinesen. Anna plagdi at síggja hann niðri í Vágsbotni. Tað sigur nakað um hennara aldur, at hon mintist langabba William Heinesen, sum varð føddur meira [...] sum hevði bæði doypt og konfirmerað Marthu. Martha og Sámal Erik búsettust í Havn. Fyrst niðri í Vágsbotni, men í 1949 fluttu tey í egin hús í Dj. í Geilsgøtu. Men longu fáar mánaðar eftir, at tey vóru flutt
við kolonialvøru í Vágsbotni, keypti hann nógv frá Ova Lützen. Hann hevur óivað saman við bróðurinum gjørt sítt til, at Andreas kundi ogna sær sín part av handilsfyritøkuni í Vágsbotni. Í hesum sambandi
dittaði sær at verða sæddur, ja, avdúkaður, undir einum friðarligum, fólksligum mótmælistiltaki í Vágsbotni. Her var viðkomandi hóttur við sparingum á almannaøkinum, nú hann var ímóti tiðnan av blokkinum
til beins enn hann. Ein morgun, eg var í seinna lagi og skundaði mær, gekk eg fram við Vilhelm í Vágsbotni, hann var eisini á veg eftir torvi. Hann rópti eftir mær, hvat eg billaði mær inn at kappast við
vera ein fínur svimjihylur. Tað var eisini svomið á sjónum inni í vágunum, sum á Eystaruvág, í Vágsbotni og í Sandágerði. Fyrsta kappsvimjingin Fyrsta kappsvimjingin hjá Johan var í 1930, tá ið hann var
við tjaldursmerkinum blaktrandi frá mastrartoppinum. Menninir, sum gingu sær oman í handilin í Vágsbotni at fáa sær eina øl at byrja ólavsøkuna við, kveittu út á Vág og hildu fyri: “Ná, Louisa er afturkomin
kundu fiska uppí í Hvíthavinum, sum vit kalla grunnarnar sunnanfyri Flesjarnar. Teir seldu hýsuna í Vágsbotni í Havn. Hetta var bert heilt smá hýsa, ongantíð stór hýsa. Toskur hevur verið burtur til tíðir.
Pauli. Tað vóru tó ikki øllum, sum dámdi so væl standmyndina av Nólsoyar Pálli, sum varð reist í Vágsbotni í Havn. Men hóast Hans Pauli avmyndaði eftir søgufatan Dr. Jacobsens, so sigur hann seg »hugsa í
Ólíka longri høvdu vit verið komin sum tjóð, høvdu vit við síðuna av okkara mætu sjóhetju niðri í Vágsbotni havt sett upp eina standmynd av føroyska sjómanninum tvíhaldandi um sína skottfjøl. Dagliga áminningin
