í miðbýnum, og øði spann í mannin, sum legði unnustuna niður á vegin og tók kvørkratak á hana. Løgreglan bleiv boðsend, og maðurin varð handtikin. Málið verður nú viðgjørt sum eitt harðsskapsmál.

aðnum, tí tey høvdu illgruna um, at tað varð hann, ið hevði givið ungu gentuni hvíta pulvurið. Løgreglan kom á staðið og tók mannin við sær, men av tí at einki illgrunarvert varð funnið á honum, bleiv

Stutt fyri nátturða sunnudagin fekk løgreglan í Eysturoynni fráboðan um, at eldur var í einum húsum í Fuglafirði. Sløkkiliðið kom skjótt á staðið, og teir kundu staðfesta, at talan bert var um royk og

at hann hevur gjørt seg sekan í fíggjarsviki. Løgreglan fer kortini ikki eftir honum, men hann hevur fingið boð um at fara á eina løgreglustøð, so løgreglan kann taka myndir av honum og skráseta fingramerki

Løgreglan í amerikanska býnum Pittaburgh hevur fingið eitt óhugnaligt mál at avgreiða. Í vikuni varð avdúkað, at ein maður hevði fjalt líkini av 19 pinkubørnum og umleið 300 fostur. Maðurin arbeiddi hjá

frá tilburðinum, tí tað eydnaðist hávinum at geva henni eina skeinu frá lærinum niður á tjúkkan. Løgreglan í Kalifornia heldur, at tað mundi vera ein stórur hvíthávur, sum legði á Megan Halavais. Tey seinastu

um eitt-tíðina sunnunáttina, at løgreglan steðgaði einum bili við trimum fólkum í. Tá ið bilurin bleiv steðgaður, sluppu tey trý fólkini sær til rýmingar, men løgreglan fekk skjótt fatur á teimum inni [...] eftir at hann var leyslatin av løgregluni. Tá fekk løgreglan nevnliga boð um, at maðurin gjørdi ónáðir á einum dansistað í Havn, men tá ið løgreglan kom á staðið, var maðurin rýmdur.

Beint eftir døgurða sunnudagin fekk løgreglan fráboðan um, at ein maður var gliðin í Skorunum millum Skæling og Norðadal. Maðurin var saman við fleiri øðrum, og tey fingu givið boð frá sær, og tyrlan kom

og sum vanligt, tá ið fyrsta hálkan á vetrinum ger vart við seg, kemur hetta óvart á bilførarar. Løgreglan í Havn og í Eysturoynni segði seg tó ikki hava frætt um nakað ferðsluóhapp í sambandi við hálku

Løgreglan fekk illgruna um, at bilførarin koyrdi ávirkaður, og tí vildu teir steðga honum. Men bilførarin aktaði ikki boðunum frá løgregluni, og hann helt tí undan við nógvari ferð. Av tí at ferðin var [...] var so nógv, og maðurin ikki var koyriførur, valdi løgreglan ikki at leggja ov nógv fyri í royndini at fáa bilin aftur. Teir koyrdu aftaná bilinum, men hildu eina ávísa fjarstøðu, so at bilførarin ikki skuldi [...] lættliga enda við eini vanlukku. Men alt fær ein enda, og tað fekk henda biljagstranin eisini, tá ið løgreglan at enda fekk fatur á manninum norðuri í Svínáum.