størsta hóttan móti eini smoltstøð. Tí er røktin av smoltinum alfa og omega. Umframt reinføri, rættan hita og iltnøgd í vatninum, so verður unglaksurin annan hvønn dag viðgjørdur við kloramini, til tess at

virkinum helvtina minni orku enn frystarar á øðrum virkjum og allur avlopshitin verður brúktur at hita virkið við, so oljunýtdslan verður næstan ongin.

var skaddur undan fráferðini av Tvøroyri. Hallur Christiansen var eisini skaddur, men hann royndi at hita upp, áðrenn tað varð staðfest, at tað ikki bar honum til at spæla. Tað vil við øðrum orðum siga, at

Napoelon Djurhuus skrivað um undurfagra mai. Og ja, tað er framvegis møguleiki fyri góðum veðri og hita í hesum mánaðinum, men tað var lítið hugaligt at byrja mai – sum fram um alt annað skuldi umboða deiligu

eisini rópar hesi. Síðan Ólavur Poulsen fyri fimm árum síðan fekk sítt fyrsta lítla vatnorkuverk til hita og heitt vatn, sum var ein vatnmylla á 8 kW, hevur oljubilurin sjáldan verið í túninum. Men, í fjør [...] hann sær eina størri vatnmyllu, nevniliga á 11 kW, sum gevur væl meira, enn hann brúkar sjálvur til hita og el í Vatnsoyrum. Við í nýggju skipanin hjá Ólavi Poulsen í Vatnsoyrum er eisini talva, sum ger

snýr seg um, tá forelskilsið er nýtt og spennandi, og hvørt sekund er fylt við nærveru, stuttleika og hita, og tá hvør løta burtur hvør frá øðrum er ræðulig og fylt við stórum sakni. Í tíðindaskrivi verður

farin og ikki var komandi niður á dekslini. Tað var ov nógvur sjógvur í bátinum. Vit høvdu ongan hita, so vit fingu tí ikki turka okkum klæðini. Vit høvdu heldur eingi neyðljós, so næturnar vóru langar [...] næstan tómar, tó at kapslarnir vóru á. Vit gjørdu so eisini eitt hol fram í lugarið. Vit ætlaðu at fáa hita í kabúss­una, men rørið úr kabússuni var burtur, alt sum tað var. Thorvald og Poul ar­­beiddu upp

Teir lótu hann ganga, og vit skiftust at halda vakt. Ein lítil ovnur var í kahúttini, so vit høvdu hita, har vit lógu á beinki­num. Í lugarinum vóru bara koyggj­ur, og frammanfyri lugarið var kabússin.

hesa heilsan í blaðið: “Heilur og sælur, Gunnleygur! Nú tørvast skaldaljóð. Latið kvæðið dirvismikla hita Førings blóð. Ómyndingar og øvundardýr stjala burt merg og mátt. Blás í hornið, Gunnleygur! Blás sterkan

til tey smáu og tey, sum standa í vøkstri. Tá ið oljuavgjaldið varð lagt oman á kostnaðin fyri at hita síni egnu hús upp, var hetta ætlað sum ein máti at tálma oljunýtsluna. Men hvør hevur ráð at oyðsla