Uttanríkis- og vinnumálaráðið longu hevur vent sær til norsku stjórnina um at veita landsstýrinum hjálp og vegleiðing, og norski oljumálaráðharrin, Kjell-Børge Freiberg , er longu á veg til Føroya. Sum

arbeiddi løgreglan í loyndum við málinum í fleiri vikur, áðrenn tey fóru út og bóðu almenningin um hjálp. Enn er Anne-Elisabeth Hagen ikki komin aftur í aftur, og higartil er einki lívstekin hvørki hoyrt

var “Færøsk Anthologi I og II”, sum kom út í heftum í árunum 1886 – 1891. Hammershaimb fekk góða hjálp frá øðrum í sínum arbeiði við “Færøsk Anthologi”. Hann heitti millum annað á Jakob Jakobsen (1864

»her eri eg«, sigur hon. – Nógv teirra hava fyrr gingið undir radaranum og hava kanska leitað sær hjálp uttanlands. Tað hevur broytt seg, sigur hon. Á Ríkissjúkrahúsinum eru metnógv fólk í løtuni í hor

Everest byrja at gerast ein trupulleiki, og tískil hevur felagsskapurin biðið myndugleikarnar um hjálp. Tað er nevniliga soleiðis, at lógirnar í Nepal krevja, at myndugleikarnir skulu vera partur í øllum

koma í neyð av tí. Hann leggur dent á, at her hugsar hann ikki um fólk, sum veruliga hava brúk fyri hjálp, tí tað eru tað summi sum hava, bæði av sjúku, og øðrum viðurskiftum. Men avleiðingin av, at vit partú [...] er sjálvandi, at vit ikki hava ráð at veita teimum, sum veruliga hava brúk fyri tí, eina ordiliga hjálp, sigur hann. Hann hevði eisini eina ávaring til tey, sum harmast um, at kvinnur ikki arbeiða fullan

geva ljóð frá sær, soleiðis at sjúkrahúsið enn einaferð fór í holt við at geva henni lívbjargandi hjálp. - Teir sjúklingar, sum koma higar og verða hitaðir í hjarta-og lungamaskinuni á UNN í Tromsø, virka

hetta hendi, fóru tey á sjúkrahúsinum sambært miðlunum aftur í holt við at geva kvinnuni lívgevandi hjálp. Kriminaldeildarleiðarin, Elin Drønnen, sigur í telduposti við VG, at løgreglan fekk fráboðan um

biðja um hjálp, so tey á sjógbjargingarstøðini, MRCC, í Havn, høvdu ein strævnan dag – men tíbetur gekk alt væl. Fyrsta fráboðanin kom í gjáramorgunin, tá ið ein bátur á Norðhavinum bað um hjálp, tí hann

løgd við at leikararnir ynsktu at fáa hjálp frá áskoðarunum. Teir vóru beinanvegin bidnir um at stuðla Fívlinum at rópa ta røttu ramsuna, soleiðis at hann kundi fáa hjálp. Áskoðararnir livdu væl við í leikinum [...] vísti seg at vera handan eitt tjald, men við serligari ljósseting fekk tað at standa mitt á pallinum. HJÁLP FRÁ ÁSKOÐARUNUM Um leikararnar kann stutt sigast, at teir komu sera væl frá uppgávuni – bæði høvu