berjast fyri lívinum, hava ógvuligar ringar møguleikar fyri at klára seg í Føroyum. Tað er kalt millum manna, dýrt at liva, ringt at fáa bíligan bústað, ringt at fáa arbeiði, ringt at útbúgva seg og ógvuliga

tannleys og ósjónlig í samfelagstjakinum. Og vísir eisini undirtøkan hesi bæði bløðini hava millum manna, at stavnhaldið man vera á góðari leið,hóast eg má viðganga, at leiðararnir í Dimmu ikki hoyra til

eksistentielt er ávirkað av tí stóra samfelagnum. Um tað stóra samfelagið útinnar líkasalu millum manna, so er familjan í vanda. Her serliga galdandi eksistensin hjá kvinnum. Men í eini familju, t.v.s.

at tað er vanligari nú, at fólk útbúgva seg innan sjónleik og at hetta er meira góðtikið nú millum manna, enn fyri bert fáum árum síðani. - Fólk spyrja eisini, um ein kann liva av at spæla sjónleik. Men

sínum løgum. Nú havi eg ongantíð havt høvi at hoyra Torkil fyrr, men bert hoyrt hann umtalaðan millum manna. Sjálv byrjanin var góð, og tað hoyrdist týðuliga, at her er talan um ein sera góðan sangara, og ikki

Í gjár lat Allan Simosnen, landsliðsvenjari, frætta frá sær. Hann hevur úttikið 18 manna liðið, sum teir, ið annan sunnudag skulu spæla móti Kekkia á Svangaskarði, fara at verða valdir millum. Við at velja

ár eru farin. Tá fer at síggjast hvørji feløg klára at fylgja við. Óivað fer at verða torført at manna nevndir onkursvegna, tí bogin er hart spentur fíggjarliga í fleiri feløgum. Tá er tíðin búgvin at

so fá starvsfólk er sjálvt dagsarbeiðið og arbeiðsavrikini nóg mikið til egin nøgdsemi og virðing manna millum. Fyri ikki at seta nakran núlivandi slóðbrótara og arbeiðsjarn eftir, skal eg bert loyva mær [...] tískil vælaverk, tykist hava við teimum nóg mikið eisini til seinri gott eftirmæli og virðing millum manna. Tískil gerst á Landssjúkrahúsinum neyðugt við fyrst og fremst góðum og stabilum arbeiðsumstøðum,

heilt nógv uppí kappróður. Tey á Skála hjálpa viðhvørt strandingum at manna Stráluna, og strandingar hjálpa onkuntíð skálafólki at manna skálabátin og Svan. Fótbóltinum hevur tað verið eitt sindur linligt

ítøkilig, sjálvt um vit kenna orðini úr Apostlasøguni : ?Men ikki býr hin hægsti í tí, sum gjørt er við manna hondum.? (Ap. 7,48) Sum verandi á einum staði og samstundis allastaðni er lívsins Guð ikki avmarkaður [...] hesum sannleika, at hin staðleysi Guð letur seg finna í einum húsi. Til tess at vísa á hendan eftir manna hugsan fjøltáttaða sannleikan, skulu vit lesa eitt brot úr bønini, kongurin bað, áðrenn templið varð