ótta, tá tað snúði seg um átrúnað, men í dag er ikki vandamikið at koma við einum teksti sum nevnir Gud.

Hoem eisini eitt gott boð. Hann eigur tekstin til ta fløguna, sum eg oftast man spæla, Den fattige Gud . Yvirhøvur brúki eg meiri tíð at spæla plátur og fløgur, heldur enn at lesa, tí rokk-lyrikkur liggur

gjørdi og segði boðaðu frá, hvussu stóran týdning tað hevði fyri hann, at hann hevði frið við sín Gud, Skapara og Frelsara, heldur Jógvan á Lakjuni, sum sigur seg vera sera fegnan um, at ein av undanmonnum

at halda hánt um teg sjálvan, og tá tú heldur hánt um teg sjálvan, tilletur tú tær eisini at háða Gud, tí at hann hevur gjørt ein slíkan skapning sum teg. Ein sum fylgir jantelógini steingir seg inni í

okkara barnaheimi; og síðst, men so sanniliga ikki minst fyri tær bønir tú sendi upp til hin livandi Gud. Eitt sum hevði tín stóra áhuga, var urtagarðurin sum tú var sera glað fyri, og sum tú røkti fyrim

genetiska arvi á ein heilt annan hátt enn í dag? Nærkast vit ikki eini støðu, har menniskjan fer at spæla Gud? Alt er nú møguligt. Hussu leingi megnar vísindaliga umhvørvið at standa ímóti einum vaksandi trýsti

evangeliinum, samstundis sum tey verða undirvíst í enskum. Elsa sigur, at hon er ómetaliga glað fyri, at Gud uppfylti hennara trúboðaradreym við at gera seg til ein part av hesi spennandi verkætlan í Japan. Ein

vandan beint í eyguni. Men hvat? Deyðin var vísur, so í ítarstu neyð síni rópti hann enn einaferð: »Gud, um tú ert til, kanst tú so ikki gera bjørnina kristna«. Undrandi sær atheisturin, at bjørnin steðgar

vera hjá manninum, sum fall fyri bakka. Mundu tey vera søgd á donskum máli - ella segði hann ikki "Gud hjálpið mær?". Jú, tað leikaði hart á, vísti hann á. - "Eg atkvøddi fyri bóndanum" ella "Sjálvandi

Sjálvsagt er eitt kommersielt fokus til staðar á Fjarðafestivalinum, men tað primera er helst at boða Guds orð í einum nútímans tónlistarligum hami. Hinir festivalarnir leggja seg kanska meiri eftir at føra