endaði við teprum tapi fyri Luksemburg. Triðji og seinasti dystur í kappingini verður sunnudagin, tá okkara gentur skulu royna seg ímóti norðurírsku vertunum, sum verður mett at vera eitt vet sterkari enn
Filmurin er um okkara saltfiskalínuskip og tess manningar í tíðarskeiðinum frá 1956 til dagin í dag. Tó einamest tíðarskeiðið 1956 – 1994. Hetta er tíðin har føroyingar fara frá gomlu træskipunum “sluppunum”
tað stundum hevur verið neyðugt at traðka eitt stig aftur. - Tað er ikki heilt av leið at samanbera okkara tíð í landsstýrinum við føroyska dansin. -Eins og í tí føroyska dansinum hava vit stundum bakkað
tað verri enn tað er, tí veruleikin er tann, at vit so gott sum ongantíð hava havt trupulleikar av okkara áskoðarum. Men vit verða noyddir at fylgja teimum krøvum, sum UEFA setir, og tí eru vit farin í gongd
spælskipan. Teir kláraðu seg fínt. Teir skulu fáa loyvi at gerast partur av bólkinum og tillaga seg okkara spælskipan og grundreglur, segði Lars Bohinen við heimasíðuna hjá felagnum eftir dystin. Kappingarárið
hevur sítt virksemi. - Vit keypa nógvan frystan fisk, og tí kunnu vit arbeiða hvønn dag. Vit fingu okkara fyrstu tiðningarskipan í 2007, og nú kunnu vit tiðna frystan fisk bæði á Strondum og á Eiði. Hann
í norðurlendska samstarvinum. Tey komu higar at uppliva tann íblásturin, sum vit í Føroyum fáa í okkara yrki. Og fyri meg eru Føroyar ein stórur íblástur í so máta. Um eg ikki hevði Føroyar, hevði eg ikki
atkøvðunum á valinum í spetmebr, hava higartil verið partur av borgarliga blokkinum, Alliansen. – Flokkar okkara hava ymisk hugsjónarliga útgangsstøði, men semjast um at verja liberala demokratiska grundarsteinin
fremst við ognum og sølu av streymi. Norsk løgregla hevur boðað frá tíðindafundi í morgun klokkan 10 okkara tíð um fólkaránið. Sambært Aftenposten hevur tað verið avmarkað við samskiftið við persónar »í hinum
skal hava næstan móðurmálsstøðu í Føroyum. Vit mugu avgjørt hava føroyskt undirvísingartilfar til okkara danskundirvísing. Ofta fáast vit við at læra tað sama í føroyskum og donskum. Tað er ikki neyðugt