Tað gleðir meg tí, at alsamt fleiri feløg og einstaklingar søkja um stuðul og vilja leggja ta tíð og orku, sum krevst fyri at gera seg galdandi innan úrvalsítrótt, sigur Jenis av Rana, landsstýrismaður. Nevndin

mammu um sonin, sum skuldi av landinum í fongsul. Hava vit ikki bæði fíggjarliga og menniskjaliga orku til at taka okkum av okkara egnu? Jú, radaran megna vit, men hvat við dronginum? Í dag vóru tøl nevnd

samtykt, at at vit skulu hava eina skipan við føstum røktarheimslækna. Verandi skipan krevur nógva orku og tíð hjá læknum og starvsfólki á heimunum, sum kundi verið brúkt betur. Eitt nú vísa kanningar

røðu fyri starvsfólkunum, har hon millum annað takkaði fyri, at starvsfólkini hava viljað sett tíð og orku av til at menna sínar førleikar innan hetta økið. – Kunnleiki um demensøkið er altavgerandi fyri at

hugsa um vanlig sethús, men eisini um at byggja íbúðir á bygd til støk, sum ikki hava fíggjarliga orku til at keypa eini heil sethús. Býráðslimir eru samdir um, at einasti máti at fáa bústaðarprísirnar

og burðardygd Vit skulu framleiða nógv fleiri landbúnaðarvørur og gerast sjálvveitandi við grønari orku. Tann gloymdi parturin av fiskivinnuni Útróður og virðisøking á landi – sum er tann gloymdi parturin

sína egnu leið. Eina leið, sum er myndalig, men eisini við abstraktum íslettum og nógvari sigandi orku. At síggja listina hjá henni, er sum at standa mitt í einum jarðfrøðiligum meldri. Tú kennur teg lítlan

av sær til føroyska samfelagið, í sambandi við útflutning, ferðavinnu, útbúgving, gransking, grøna orku, og annað. Føroyar eru longu ein størstu útflytarum av laksi til Kina, men góðir møguleikar eru at

tónleikaútflutningsskrivstovurnar í Íslandi, Noregi, Finlandi, Svøríki og Danmark, og hava tey brúkt nógva orku og pening uppá at menna hetta konseptið, og eru síðan farin til Nordisk Ministerråd fyri at fáa tey

enn kri­tikk­leyst endurgivin, so sum tað ofta hendir, tá fíggj­ar­liga sperdu miðlarnir ikki hava orku til nakra viðgerð. Og tí vilja teir báðir forða – hava teir sagt. Men nú lekur av álvara mill­um teori