Til ber at síggja heiðursløtuna her: Klikk her, so sært tú Pál fáa gullheiðursmerkið!
Líradagur er hann nevndur, árið nítjan seytjan er. Skálafjørður allur fevndur fjøllum av, her vakurt er. Bygdin armar sínar breiðir, sólin stavar himni frá. Nýslignir nú liggja teigar, Oyran breið við
Hóast vit vistu hvønn vegin tað bar, koma deyðsboð altíð óvart á okkum. Alt stegðar upp og vit hugsað -hví júst hon, í besta aldri. Vit minnast við takksemi aftur á tíðina, vit høvdu saman við Berit.
Tað er so løgið sum ein kann koma at kenna fólk. Ì mínum gamla arbeiði kom eg javnan á fundi í fiskivinnustovuni. Har kom eg fyri 30 árum síðani at kenna Óluvu, dóttir Marnu. Hon var “bitin” av fiski,
