einfalt er tað. Hjá Jan Højgaard er tað altíð øll onnur , sum hava skuldina, tá ið tað ikki gongst eftir vild hjá honum. Sjálvsagt havi eg samb. honum ábyrgdina av tí stak illa fráfarna sáttmálanum í 2011 vegna

Henrik Gerster tekur við sum høvuðsvenjari. Hann var settur hjálparvenjari nakað fyri jól. Tað er ikki vild hjá VÍF í landskappingini. Felagið hevur styrkt seg við tveimum donskum spælarum og ársins leikara

tekur umleið tveir tímar at montera hana, og so er bert eftir at fáa fryst vatnið. So gongur alt eftir vild, verður klárt at skoyra á ísvøllinum aftur í kvøld, sigur Heðin Mortensen, borgarstjóri.

sær Ment­a­mál­a­ráð­ið, og tað er kanska gott tað sama, tí tá er vand­in minni fyri, at onk­ur til­vild­ar­lig­ur per­són­ur – sum ikki er ser­liga ment­an­ar­liga grundaður, kem­ur at fáa so stóra á­virk­an

na, gjørdi leiðslan á Dimmalætting av at prenta blaðið í Danmark. Men tað hevur ikki gingið eftir vild, tí nú hevur nýggi loftbussurin hjá Atlantsflogi fingið skaða, og av tí sama,er tað fyribils bara

við, hvussu henda skipanin við sjóhita kemur at roynast. Íløgan kostar nakað, men virkar alt eftir vild, skuldi raksturin verið bíligur. Annað er tað so, at skipanin er rættiliga umhvørvisvinarlig. Tað

er soleiðis, at vit kunnu halda fram á somu kós, eisini um búskaparliga gongdin ikki verður eftir vild, og harvið hevur kommunan styrki til at vera við til at stabilisera samfelagið. Tí kunnu vit í felag

sum et­ur av pen­sjóns­upp­spar­ing hjá før­oy­ingu­m. Hann sig­ur, at fisk­i­rætt­indi verða til­vild­arl­iga um­sit­in, at enn er eing­in dag­før­ing av rík­is­veit­ing­ini, og at eing­ir ver­u­­li­g­­ir