royndist og roynast ymiskir álitismenn. Ein Sofus Joensen við trøllaskorti - allarhelst fólkafloksmaður - spyr meg - eftir mína síðsta grein, um tað ikki var so, at javnaðarflokkuri forkom vinnulívinum í Suðuroy

at liva í, mált í mun til, hvussu væl vit megna at venda nettofráflyting til nettotilflyting? Onkur spyr sjálvandi, hvussu vit skulu fíggja alt hetta? Her er tað, at okkara politikarar, ið so fegnir vilja

silvurgráur Skoda Fabia og ein koksgráur Ford Mondeo. Bilarnir eru sæddir koyra til og frá, og poliið spyr, um fólk hava sæð teir eitt nú við okkurt bingjupláss. Við útvarpið hjá kringvarpinum í gjár segði

heima og úti í verð. Um ævintýr, undurfull ting og syrgiligar støður. Harafturat er ein spurnarkassi, Spyr bara, ynskimyndir at heingja á veggin, ítriv, krossorð, tíðindi, flovisligar søgur og skemtisøgur

bleiv avroknað eftir. Í bókini hjá Eiler Jacobsen sæst ein mynd av einum donskum manni, danskarin spyr hvar Dánjal býr, tá sigur ein skálvíksjingur: “Dánjal er í Grønlandi og fiskar”. Tá helt hesin danski

á Sandi, annað náttúrufriðað øki av trimum í landinum. Ein kann undrast hví Ingilín D. Strøm ikki spyr landsstýrismannin um hann metur okkara firðir og sund eru væl nýtilig til laksaaling nú dálkingin

na-viðmerkjarum”, sum sjáldan eru tespiligar. Tí er ongin ivi um, at vanligi gerandisføroyingurin spyr seg sjálvan og veruliga hugsar: “Hvagar eru Føroyar á veg”!

kassum og frammanundan vera avskorið frá at royna leiðir, sum kanska kundu givið eitt gott avkast, spyr Bjarni Arnason. Grundtankin í hugtakinum ”opið hav” er, at møguleiki skal vera hjá øllum at royna

Tí hvat nyttar at siga, at tú hevur verið í einum landi, tá tú slettis einki hevur sæð av landinum, spyr Jost Hayden. Hann hevur tí sett sær fyri, at hann skal brúka nakrar dagar at síggja seg um, tá hann

stingur snýðið upp úr holuni. Fúkandi ill og við kukkinum á høvdinum fer hon út at finna syndaran. Hon spyr seg fyri hjá ymsum djórum, og fyri at kanna eftir, um tey siga satt, fær moldvørpan tey at sleppa