Eg plagi at keypa her av og á. Tá eg mangli okkurt, sum eg ikki noyðist at fara eftir í Klaksvík, fari eg higar at keypa. Einasti kundin, hesa løtuna vit vitja handilin er Tóra Mikkelsen úr Árnafirði.
Hósdagin boðaði Vilhelm M. Johannesen nevndini í Føroya Arbeiðsgevarafelag frá, at hann hevði avgjørt at siga seg frá sum formann í felagnum. ? Eg ynski ikki at ósemjan, sum hevur verið í Handverksmei
Bláa bók Føddur 5. september 1967 í Kragujevac (Yugoslavia). Spældi við: Radnicki (Kragujevac), BSK (Beograd), Spartak (Subbotica), Sartid-1913 (Smederevo), Stadler (Kiskeres, Ungarn), Dunafer (Dunaiv
Marita Petersen og Ása Ellefsen vóru júst farnar undir nýtt samstarv, nú Marita gjørdist sjúk og doyði. Tær skuldu í felag virka sum privatpraktiserandi psykologar, og ætlanin var eisini at granska. M
fingið ?blóð á tonna? at ferðast, ásannar 93 ára gamli bóndin, at tað er ikki sørt, at hann hevur. ? Eg fari avstað aftur í mai! sigur hann, tá ið vit seta honum henda spurningin. ? Rúni fer niðuraftur í mai [...] hann í allar mátar er væl fyri og er klárur, er eingin orsøk at setast afturá. - Jú, eg haldi, at eg fari ein túr niður aftur í mai, sigur hann. Eingin útróður Spurdur at enda, hvussu tað gongur við útróðrinum
síðani. Og tað ætlar hann framvegis at gera. - Eg havi altíð búð her. Her er gott at búgva, so eg fari ongan veg, sigur ein blíður og siðiligur Árni, nú umboð fyri tíðindatænastuna eru komin á vitjan.
samskipari á G! festivalinum er ikki fulltíðarstarv. Tað eru fíggjarligu umstøðurnar ikki til. ? Tí fari eg at brúka meginpartin av frítíðini hjá mær næstu mánaðirnar til at skipa fyri, sigur Annlis Bjarkhamar
hvussu farið verður víðari á Landsverkfrøðingsstovninum. ? Eg havi gjørt mær mínar metingar, men tær fari eg at halda fyri meg sjálvan. Nú bíði eg bert eftir svari úr Tinganesi um, hvussu míni starvsviðurskifti
fyri heiðurin at fáa loyvi at senda tað fyrsta blaðið, eftir royndartíðina, út á netið. Til seinast fari eg at ynskja Sosialinum og tykkum sum hava tykkara dagliga yrki her, hjartaliga tillukku og góða eydnu
eg gingið uttan trupulleikar, um eg eri í góðum skóm, men um morgnarnar havi eg altíð pínu, tá eg fari av songini. Enn er ikki hugsningur um at fara at renna, men tá skurðurin er púra frískur aftur, ætli