sskap«. Álvaratos, hava vit nakrantíð havt ein slíkan? Nakran felagsskap hava vit ikki havt. Eitt land hevur rátt yvir tveimum øðrum. Tað kann á ongan hátt kallast nakar felagsskapur. Fyri tað at vit eru [...] og tað er tað heldur ikki í danska imperiinum. Og so alt tosið um vælferðina, sum ikki má minka. Okkara vælferð er bygd upp av sveitta, knossið og hørðum arbeiði hjá teimum, sum nú antin liggja undir grønu
einastu ferð í gjár. Hjá ferðafólkunum var harafturímóti eingin trupulleiki. Tey gingu umborð og í land, so øll ferðafólk, sum skuldu um Sundið, men tey fingu so ikki bilarnar yvirum. Hjá vinnulívinum í
viðurskiftunum við Danmark, við Norðurlond, við ES, við næstu grannar okkara og við umheimin annars? Sohvørt vit menna land og fólk okkara til at gerast meira sjálvstøðug og at kunna standa á egnum beinum [...] týdning. Helst hava føroyskir politikarar higartil lagt ov lítlan dent á nettup slíkt orðaskifti, tí okkara egnu heimligu gerandismál hava tikið so nógv av tíðini og orkuni. VIT eiga tó at gera okkum púra [...] vit eisini byggja brýr millum Føroyar og umheimin, tí einsamøll koma vit ongantíð at standa. EFTIR okkara tykki er eitt orðaskifti um uttanlandsmál sum heild kanska av størri týdningi enn orðaskiftini um
breitt orðaskifti í tinginum í dag og leggur hann serstakan dent á, at tingmenn geva síni boð uppá okkara luttøku í heimssamfelanum og tað á fleiri økjum, bæði á tí handilspolitiska og á tí meira globala [...] heldur tað sjálvandi vera umráðandi at viðgera og taka støðu til viðurskifti, sum koma at ávirka okkara gerandisdag tvs. handilsviðurskifti, samstarv innan útbúgving og menning á flestu økjum, rætt og [...] EBS. Løgmaður sigur, at vit royna at bøta um hesi viðurskiftini, men tað gongur ótrúliga long tíð. Okkara ríkisrættarliga støða ger, at vit eru ikki við í samarbeiði hvørki á ES-síðuni ella EFTA-síðuni.
síðani. Tað hevur virkið til lut í kjakinum og orðaskiftinum um, hvørjar umstøður vit eiga at bjóða okkara smáu. Tað er sum vera man serliga stóri tørvurin á stovnsplássum sum upptekur felagið - og tað er [...] at fáa endurskoða upptøkureglarnar til kommunalu ansingarskipanina. Hetta arbeiðið er komið undir land. Samstarvið við kommununa hevur gingið væl, og tað vísir seg, at kommunan í stóran mun lurtar eftir
Føroya umdømi. ANSAST má eftir, at vunnin føroysk rættindi ikki verða niðurgjørd og undirminerað av okkara egnu, tí teir tvíhalda um eitt uppskot, sum teir sjálvir siga als einki alternativ finst til. FU [...] Kanska er hettar júst tað ávísar kreftir vilja, fyri at myndin um eitt trælabundið tilafturskomið land í ríkisfelagsskapi skal gerast veruleiki. Hendan myndin kann í nógvum førum ikki nýtast í dag, og
rætt. Sum landsstýrismaður í fíggjarmálum, hyggi eg inn í framtíðina og vil tryggja okkara eftirkomarum eitt gott land at liva í. Stóra ábygdin, sum er latin mær í hendi, verður tikin í ramasta álvara.
rætt. Sum landsstýrismaður í fíggjarmálum, hyggi eg inn í framtíðina og vil tryggja okkara eftirkomarum eitt gott land at liva í. Stóra ábygdin, sum er latin mær í hendi, verður tikin í ramasta álvara.
og javnstøðu tjóðanna millum, kann veruligur heimsfelagsskapur og friður skapast. Eitt land er eitt øki Eitt land er sjálvsagt eitt landafrøðiligt hugtak. Altso eitt øki í heiminum við serligum eyðkennum [...] Ein tjóð er eitt fólk við felags søgu, virðum, máli og mentan. Hetta svarar til orðið »nation« í okkara grannamálum. Tíverri hevur heimssøgan víst, at hetta hugtakið er vorðið vavt saman við rasuskilnaði [...] somu borgararættindini. Nútímans fólkarættur Hjálandaveldi hevur verið heimsins regla heilt upp til okkara dagar. Við royndunum at upploysa hjálandaveldið eftir seinna heimsbardaga, kom nútímans fólkarættur
At pilka við okkara statsborgaraskap, tí missa vit hann fyrst, so verður ta nokk seinur dagur, at vit fáa hann aftur við øllum teimum fyrimunum hann hevur givið okkum. Alt gott at siga um Ísland, men har [...] nokk ikki so nemmur at verða fyriuttan, so spyrst. Fáa vit ein suverenan føroyskan stat, hvussu við okkara danska borgarskapi, sum vit so dúgliga hava nýtt gott av? Eg eri nú so gamal, at eg minnist tíðina [...] milliónir, so har stóð rættuliga væl til, men eg átti ikki skógvar upp á beinini, men nógv gummi rak upp á land undir krígnum, so alt føroya fólk gekk í hesum gummiskóm. Man visti ikki annð, men eg haldi nú tað