klár, um Sørvágs kommuna er sinnað at tosa um samanlegging, sigur Albert Ellefsen. Eldraøkið verður tungt Kim Durhuus, Borgarstjóri í Sunda Kommunu: Kim Durhuus, borgarstjóri í Sunda Kommunu, hevur ikki enn [...] at verður eldraøkið lagt undir kommunurnar, verður tað eitt ódnartak . Og tað verður eisini eitt tungt tak at gera gera spillvatnsætlanina, sum lógin krevur, leggur hann afturat. Hørð og bleyt virði Otto
trýbýttari samferðslu, sum kortini skal vera ein eind, er genialur, sigur Reidar Nónfjall. Men tað er tungt at skula hugsa í trimum brotum alla tíðina. Tú skal reka eitt ferjureiðarí, eina bussfyritøku og eina
Hvalba hevur havt eina trupla byrjan. Leiðslan í Fiskasøluna visti av at virkið í Hvalba fór at verða tungt, men vit trúðu framvegis uppá, at vit kundu venda skútuni, serliga nú vit fingu saltfiskavirkið í
Gunn Joensen, sum tó minnir á trupulleikarnar viðvíkjandi stuðuli og øðrum, ið ofta gera slík mál tung at fáast við. - Bjørn á Heygum er eisini boðsendur til fundar, men er ongantíð møttur, sigur Gunn
Gunn Joensen, sum tó minnir á trupulleikarnar viðvíkjandi stuðuli og øðrum, ið ofta gera slík mál tung at fáast við. - Bjørn á Heygum er eisini boðsendur til fundar, men er ongantíð møttur, sigur Gunn
sleppa at síggja bjørnina, varnaðust teir, at hon var seymað saman framman, og at hon var dekan ov tung. Illgrunin vísti seg at vera beinur, tí inni í bjørnini funnu tollararnir 72 pakkar av rúsevninum
Martin tók annað skinn um bak og kastaði alt, sum hann hevði, eftir bjørnini. Brekkan gjørdist ov tung, og bjørnin fann ikki røttu leikirnar, og endin varð, at Martin fór avstað við heila stiginum. Samson
har Claus av fyrstan tíð spældi, tá hann kom til Onglands, men felagið hevur í ár havt tað sera tungt í botninum á stigatalvuni. Og annan jóladag var tað so á heimavølli móti Carlisle, at Blackpool spældi
meiri at siga í samfelagnum og politiska orðaskiftinum. Fleiri eru helst samd um, at føroyskt ofta er tungt at dansa við. Ung lesandi siga m.a., at tey ikki duga veruliga føroyska málið, sum skal vera reint
tydeligt er bearbejdet i begge disse to forslag: Mens Bjørn Nørgård taler om det kønspolitiske i et tungt symbolsprog, så viser Guðrið Poulsen det kønsspecifikke i sin materialeindføling, integritet og nærvær