tá ið hann hevði skapt lítla Føroyar? Eitt og annað skínur ígjøgnum hugleiðingar høvundans. ? Onkur spyr uttan iva, man hetta vera blasfemi. Tað er ikki so lætt, tí hesi ?tolerantu? siga stundum, at ?tey

krónurnar skulu takast. ? Skal hitin setast niður, ella skal tað sparast á játtanini til mat? ella hvar, spyr Bergur Stórhamar. Tey skoyta uppí, at hetta er tað sama sum at siga, at vit hava tað ov heitt, ella

sjálvsvirði. Hvat ger tað, um føroyingar missa eitt sindur av klæðum sum prís fyri sítt egna land, spyr hon. - Eg kann ikki prógva, at fullveldi er betri fyri Føroyar enn núverandi støða, tað er ein spurningur

kongaríkinum, og ikki hava herskyldu. Ein journalistur traðkar í bókini tí eisini á eina eyma tá, tá hann spyr danska forsætisráðharran, hví danskir hermenn skulu verja Føroyar. Klassisk spenningssøga Alt hetta

ferð síni við Royndini fríðu, og sum Keats nevnir í brævinum? Dugir nakar at siga okkum? Soleiðis spyr Óli Olsen, sum skrivar bók um tjóðarhetjuna Nólsoyar Páll. Óli Olsen skrivar soleiðis: Á ríkisskj

gældende formål er blevet uhensigtsmæssigt eller vanskeligt kan efterleves.” Danska grunnaeftirlitið spyr sostatt, hvat broytingin skal brúkast til, men hetta svarar nevndin ongantíð uppá, tí hon velur ikki

kontantum, og teir pengarnar hevði eg ikki. Men hvat skal man gera við eitt sláturvirki uttan alibrúk, spyr Heri Hjelm ídag. Hann staðfestir í sama viðfangi, at sjálv grundhugsanin um at hava øll liðini í ketuni

Tað er eisini grundleggjandi í okkara rættarsamfelag. Og skal myndugleikin so siga upp øll loyvi, spyr Halgir Winther Poulsen retoriskt. Hansara niðurstøða er tí, at verandi leistur í fiskivinnunýskipanini

tað nú. Men tað er ilt at máta, hvønn mun hetta ger, tí hvør kann máta van­lukkuna sum ikki hendi? spyr Hjálmar. - - - Hjálmar um ferðslu... Sjálvur tók Hjálmar ongan­tíð koyrikort, og hevði hvørki súkklu

nú vera so livandi galið, at tað verður júst okkara ættarlið, ið ger enda á lívinum í heimshøvunum, spyr hin tortrúni, og mangt bendir á, at so er. Føroyskir fiskimenn hava ferðast víða, og einaferð vóru