filmurin, vit her fara at umrøða, tikið sítt navn frá. Filmurin gongur fyri í suður statunum í USA á okkara døgum. Har valdar enn hópin av óndskapi og illvilja móti fólki við svørtum húðaliti. Hank er onnur
greitt, at foreldur ikki vóru ynskt í skúlanum, sannførdi okkum um, at her vóru hennara orð lóg. Fyri okkara sartu, yvirpedagogisku, norðurlendsku sálir, var hetta harður kostur, men vit tóku við boðunum, vit
siga tær. At tosa um sorgina hevur eisini onnur týðandi endamál. Við orðunum fáa vit eisini sagt okkara umhvørvi, at vit eru kedd, og tá vinir og kenningar síggja tað, fáa vit eisini ta umsorgan, sum vit
bestu, og tá ið teir eru á pallinum til stórar konsertir. ? Vit hava merkt, at fólk taka væl ímóti okkara tónleiki, tá ið vit eru úti og spæla. Kanska er tað við at henda eitt broyting á føroyska tónlei
onglendingar, fraklendingar og hollendarar er ikki nógv frægari, hóast hetta eru nærum grannalond okkara. Onkur hendinga fraklendingur heldur seg hava hoyrt navnið á landinum fyrr, men veit ikki hvar tað
Og eg haldi, at tá ið Løgtingið biðjur um eina serfrøðingakanning, eiga vit eisini at føla tað sum okkara skyldu at halda okkum til úrslitið. Vit kunnu ikki seta eina slíka kanning í verk uttan at vit f
irrationellum brúksmynstri hjá tí almenna, har forbrúkið fer upp við ársenda fyri at brúka játtaninar, tí okkara játtanarskipan ikki tekur hædd fyri, at verðin ikki steðgar upp 1. januar hvørt ár. Vit høvdu eitt
summar var ein stór róðrar- og mentanarstevna á Tvøroyri, har ið fólk komu ymsastaðni úr grannalondum okkara at vera við. Ásurin, sum hendan stevnan snaraði um, var tann føroyski báturin og tað, sum hugtók
eingin javnstøða! Vit pápar fáa 20% av árinum sum mest vanligt minstamark at verða saman við børnum okkara, og kunnu eisini missa rættin, ella søkja um at fáa hann øktan! Skuldi tað verið neyðugt? Skuldi
er. Sí eisinigreinarnar: ?Seta strangar treytir? ?Alt má gerast umaftur? ?Guds gávu er tað skylda okkara at varðveita? ?Ein bardagi við tíðina?