landgrunninum at minka. Nú tekin eru til, at prísurin kann enda niðan fyri 12 dollarar, eru oljufeløgini farin at umhugsa nýggjar íløgur í váðiligum økjum sum Atlantsmótið tvs. eitt nú økini við Føroyar. Sosialurin
sínum, nú lívsfarið fór út um síðsta enni á ferð síni til teir ævigu bústaðirnar. Ein sangari er farin. Fjørðurin var so sera bláur, nú hann var borin út ? kavi og ein bláur fjørður. Hann sang so mangan:
í skalskapinum er ikki so forkunnug longur sum hon var fyrst í hesi øldini, og tí eru fólk eisini farin meiri og meiri at lesa science-fiction og krimi, tey vilja hava okkurt annað og nýtt, hitt er einki
privatum fult so gott sum av tí almenna. Tað er ongin ivi um tað. Men tað gleðir meg, at løgmaður nú er farin av álvara í holt við at gjøgnumføra tað, sum stendur í samgonguskjalinum, og eg vóni tað kann eydnast
Óli Breckmann aldrin hevur klárað seg í tí privata vinnulívinum. Tað skerst ikki burtur, at hann er farin akandi frá einari almennari rók til aðra; krúpandi í teirri almennu vøgguni, og er gøddur upp av
var ein annar lítil trupulleiki. Orsøkin til at Poulina var í Havn var, at hon var við barn, og var farin um ásettu tíð. Hon býr annars á Skála, men hevði, orsakað av herviliga kavaveðrinum, valt at gista
vóru tungar løtur. Ove Djurhuus hevur sett síni spor var ein maður, sum helt sítt orð. Við honum er farin ein gamal í garði, ein álitismaður, tað var hansara varði. Í trongum tíðum tú vardi borg, tað var
tosað verður um ratingtøl. Og í samband við ratingtøl er eisini vert at nevna, at Heini Olsen er farin upp um John Rødgaard á føroyska ratinglistanum. Tað er fyrstu ferð yvirhøvur, at nakar hevur havt
eitt ordans gleps frá sær í útvarpinum ein dagin, har hann segði, at Edmund heldur átti at verði farin frá sum løgmaður, heldur enn at kasta landið út í valstríð, bara tí hann var fornermaður. Seinni í
pensli, sjónleiki og harmoniku, tí er boðskapurin so livandi í hesum jarpa hári. Hans Jakku er altíð farin undir verkið, sum vit onnur forgeingiligu hava lyft og lætt og ikki havt orkuna at fari undir, men [...] Andin lá yvir tí bláa fjørðinum, Murtakletti, Bedingini og teimum stoltu nestunum, sum tí verri eru farin í søguna, men Hans hevur gjørt tey ódeyðilig. »Evigt ejes kun det tapte?« Aftur sást tú listamannin [...] goymir seg aftan hesar røðir. Tá ið hann hevur sæð út yvir tey gráu fjøll og tað bláa hav, er hann farin at skapa. Tað kanska gjørdist ov trongt heima. Nýggjur andi skuldi til og tað kosmiska skuldi verða