hava ein langan arbeiðsdag og ikki somu avlopstíð sum nógvir aðrir starvsbólkar. Tá so eyka tíð og orka skal brúkast til at hála alt møguligt til lands, bara fyri at verða burturbeint, loypir ketan av,

StÍF liðnum. - Hetta er ein nýggj uppstilling hjá okkum. Fleiri av okkara eru skaddir, og møguliga orka hinir ikki eina heilan dyst. Tað er kanska ein forkláring, tí tá vit koma til møguleikar, so brenna

knø og bøtir um innara hitalagið. Og Kristina Gry Berg sigur at enda: - Eg vildi ynskt, at tíð og orka var til meira, men starvið krevur oftast alt ov nógv av mær, so eg eri fyriløgst, tá eg endiliga fái

ni, vildi mest sum einki rigga í landskappingini. Møguliga var hetta ein avleiðing av, at ov nógv orka varð nýtt í steypadystunum, og í so máta kunnu vágamenn síggja stórt upp á skjóta farvæl sítt í ársins

tøma felagið fyri pening uttan at nakar myndugleiki hevur eftirlit við tí og kannar hetta. Peningalig orka er ikki til hetta, verður sagt frá mynduleikunum, men spurningurin er, um tað í veruleikinum ikki

har snakka og snakka og snakka og snakka ganga hundrað, út til tey einsamøllu. Kanska tey tíma, ella orka, at lurta. Einsemið byrjar, áðrenn fólk enda í einum lítlum kamari uttan vindeygu í kirkjugarðinum

samband við Irak. Tá Sameindu Tjóðir vórðu settar á stovn í 1945, hevði eingin roknað við, at so stór orka, sum seinastu árini hevur verið brúkt, fór til friðarvarðveitandi átøk, vápna-og hermegi. Tað er tí

3 vikur. Hann dylur ikki, at ynskiligt hevði verið við tíðindasending, nú sent verður mánadag, men orka er ikki til hetta, men tað kanska kemur, sigur hann. Tróndur Djurhuus sigur, at sonevndar matsendingar

tað umráðandi, at lærarin hevur tíð og umstøður at tosa nógv við næmingarnar og siga frá, og at nógv orka verður løgd í at læra næmingarnar hugtøk og orð. - Skulu børnini ogna sær eitt livandi og fjølbroytt

menna víðari eitt framkomið og dygdargott Landsjúkrahús, har sjúklingurin er í fokus. Tíð, peningur og orka skal brúkast til dygdargóða sjúkraviðgerð, sjúklingunum og øllum Føroya fólki at gagni. Annfinn Brekkstein