supersjúkrahúsum, men hesi leik- og lærdu í Føroyum meta, at væl ber til at leggja niður sjúkrahús við okkara 50.000 íbúgvunum við 75 kilometrum í millum og í øðrum lagi tveir/tríggjar tímar sigling við “havi

a 700 arbeiðspláss í havn, og harvið gera seg inn á kommunala sjálvræðið, nú vit vilja fyrireika okkara høvuðsstað til framtíðina. Onnur átroðkandi mál eru á vælferðarøkinum. Lat okkum t.d. styrkja eldraøkið

. Hann er tilnevndur heili 12 ferðir. Leonardo DiCaprio hevur ongantíð áður vunnið ein Oscar. Úr okkara leiðum eru tveir filmar tilnevndir. Tað eru tær donsku framleiðslurnar Krigen og The Look of Silence

við. Tað er upplyftandi, spennandi og gevur okkum, sum standa á síðulinjuni, íblástur til at náa okkara málum – hvørji tey enn so munna vera. Eg vil nýta høvið, at senda eina tiltrongda heilsan til tykkum

"demokrati". Og vit í SSF kunnu tí ikki annað enn at fyrihalda okkum til støðuna, og lodda dýpið í okkara egna felagsskapi, til at betur at kunna taka støðu til hvat vit skulu gera, nú ÍSF eftir øllum at

Noregi og Svøríki. So upphæddin er longu omanfyri hæddini, ið føroyingar hava rætt til í flestu av okkara nærmastu grannalondum. Gamaní er studningurin eitt sindur lægri í Føroyum enn í Danmark, men vert

Føroysku kvinnurnar tykjast at vera fleiri klassar omanfyri tær írsku. 10 min: 10-2 til Føroyar. Okkara hava fingið eina framúr byrjan í dystinum. Fyri at siga tað beint út, er talan um veruligan klassamun

hjá fólki við Parkinson og teirra familjur og avarandi. Men vit kunnu gera so nógv meira, og vón okkara er, at vit sum felagskapir við áhaldandi positivum og uppbyggjandi dialogi fara at vinna á mál við

akuttførleikan á sjúkrahúsunum í Føroyum á leið tað sama, sum vit hava í dag. Hin vegurin er at menna okkara heilsuverk sum eitt nýmótans heilsuverk. Men skal tað eydnast, verður tørvur á nógvum serlæknum afturat

steðga her, heldur samkomuleiðaraparið í Kelduni - Vit vita, hvat vit hava, so hví ikki heldur fylgja okkara siðvenju og mentan? spyrja tey. - Fyri okkum snýr hetta seg ikki um løgfrøði men fyrst og fremst