har hann fær prógv sum prentari. Tá hann kemur heim aftur í 1961, fer hann at arbeiða hjá Einars Prent. Í 1967 fær hann arbeiði í prentsmiðjuni í Gamla bókhandli, og har er hann, inntil hann í 1976/77

mongu lesarabrøvini í donskum bløðum í seinastuni eru beinleiðis racistisk og kundu ómøguliga komið á prent, hevði hetta snúð seg um eitt annað land ella ein etniskan bólk við aðrari trúgv ella húðarliti",

ítróttafjøldina. Skaldagávur hevur Sverre eisini. Sum rithøvundur er tað tó bert ein bók, ið er komin á prent - nevnliga 75-ára minningarritið hjá Tvøroyarar Bóltfelag - men nógvar eru yrkingarnar, sum millum

Petur Prent man vera ein av teimum mest trúgvu framsýnarunum í Smiðjuni í Lítluvík hesi mongu seinastu árini. Komandi dagarnar verða hann og listaverk hansara aftur at síggja inni í tí hugnaligu og fjálgu

apríl, verður Sóley Lind í Havn 70 ár. Sóley hevur mong tey seinatsu árini verið stjóri í Einars Prent, og tað er hon framvegis. Sóley er ættað úr Svínoy. Mamman er Johanna Lind, sum átti Sóley í Reykjavík [...] giftist í 1961 við Ann­finni Joensen úr Havn, sum var sonur Jonu og Einar Joensen. Einar hevði Einars Prent, og Annfinn arbeiddi og gjørdist seinni stjóri í virkinum, sum Jona og Einar og Sóley og Annfinn áttu [...] og tá ið børnini vóru smá, var Sóley heima hjá teimum. So við og við fór hon at arbeiða á Einars Prent, og síðani virkið í 1974 flutti yvir í J. H. Schrödersgøtu hevur hon verið í fulltíðarstarvi og kanska

sum er burtur. Harald Hammer sigur, at í sínari tíð hevði leikurin pallmyndir, sum Óli P. og Petur Prent høvdu gjørt. - Eg haldi, at pallarnir vóru rættiliga flottir. Nú leikurin verður spældur aftur, eru

kom hetta til sjóndar í hesi ferðini. Sjálvur havi eg gjørt rættuliga nógv fyri at fáa hesa søgu á prent fyrst í FF-blaðnum og seinni í Sosialinum. Hetta hevur víst seg at hava stóran áhuga millum fólk.

eg havi sett mær nakað fyri, skal tað gerast veruleiki. Hon setti seg síðan í samband við Føroya Prent. Skrivaði endan til at vera framhalsbók og bað børn á Sandi tekna myndir til søguna. Beinta V. Sigvardsen

bløð. Blaðstjóri var Poul Niclas­sen, kendur frísinnaður sambands­poltikkari. Fyrsta blaðið varð prent­að í Danmark og tey seinnu á Færøernes Amtstidendes Bog­trykkeri, Dimmalætting. Sum tað skilst var

persónur við sínum skili og sunnu fornuft. Tí var tað eisini áhugavert, at søgan um Fischer nú kom á prent, fyri ein stóran part skrivað av honum sjálvum. Hann var so “heppin” at fáa átta mánaðir í Tinganesi