sum er beint eystanfyri Torfinsgøtu. Men seinni skuldi tað vísa seg, at byráðið fyrst valdi at fylla grót í lagdina, og síðan byggja ein bygning við høgari reising. - Tað fer at føra við sær, at grannarnir
fekk politiið fráboðan um, at nógvur vindur og uppgangur var á Leirvíksvegnum, og rættiliga nógv grót lá á vegnum. Landsverk og politiið fóru á staðið at kanna umstøðurnar, og á midnátt bleiv avgjørt
sjórænarar komu, flýddu okkara forfedrar niðan í fjøllini. Vápn høvdu teir eingi, so teir royndu at bólta grót oman yvir ófriðarkropparnar. Tað at koyra nakað “í eldin” í Føroyum var nakað heilt annað og nógv
litum. Svart, fleiri ymiskir gráir, brúnt, reytt, grønt og hvítt. Í plastik kurvum móti veggjunum er grót í nógvum ymiskum litum, har er kol, sandur og skeljar. Tað eru hetta tilfar Eli Smith nýtur til síni
við, meðan minni grót skal fyllast innan fyri brimgarðin, greiða arbeiðsmenninir frá. Umframt teir báðar umborð á skipinum arbeiða eini 10 fólk á hvørjari vakt á landi við at koyra grót úr grótbrotinum
føri merkir tað, at grót úr Sandoyartunlinum kann brúkast til endamálið. Og Heðin Mortensen sigur, at hann hevur gjørt avtalu við felagið, sum skal gera Sandoyartunnilin um at grót úr tunlinum skal brúkast [...] tað ikki er Landið, sum hevur ábyrgdina av at verja fornminnini. Og hann hevur eisini spurt um ikki grót úr Sandoyartunlinum kann brúkast til endamálið. Heðin Mortensen ásannar, at tað er ábyrgdin hjá landinum
Søltuvík, men tað eru mong onnur viðurskifti, sum atlit eisini skulu takast til, eitt nú, hvussu nógv grót skal flytast, hvussu nær vøllurin er bygdum øki o.s.fr. Í
ella vinnuvirksemi í Klaksvík.” Ein góð byrjan Í fylgi verkfrøðingum er einki bíligari enn at flyta grót úr einum staði í annað. Býarverkfrøðingurin hjá Klaksvíkar kommunu metir, at tað kostar ½ mill. at
halda fram hesa vikuna afturat, men so fer Norðoyatunnilin í feriu í tríggjar vikur, og tá kemur onki grót. ? Tað kemur sostatt ein steðgur í arbeiðið nú, men vit vænta, at einir 7.000 rúmmetrar verða fyltir
Bilførarar, sum koyrdu eftir Marknagilsvegnum í gjáramorgunin, løgdu til merkis, at steinar lógu eftir vegnum. Tað vísti seg, at steinarnir stavaðu frá onkrum lendisarbeiði í vestara parti av Havnini,
