hansara vóru við. Pabba kemur so upp á dekkið, og hann sær meg. Hann kemur til mín, og tað fyrsta hann spyr er: “Hvar er Maria?” Hana væntaði hann eisini at síggja. Oy, Jesus, eg hugsaði ikki so mikið, enn
vit skuldu hevna okkum inn á Árna. Ein dagin høvdu vit Arnbjørn Mortensen, rektara, í søgu, og hann spyr Árna, hvør var svenskur uttanríkismálaráðharri frá 1934 til 1938. Árni sat sjálvandi í einum øðrum
skúlafelagar, “hvørva”, men tað er tøgn um hetta. Heldur ikki tann ungi Grass setir nakran spurning, og nú spyr hann í sínum endurminningum afturlítandi seg sjálvan: Hvar vart tú, Ádam? Í 1944 vendi hann sær til
óhugnalig í sínum kalda devulskapi. Og talan er vissuliga um iva og drál, tá lisið verður... – tí lesarin spyr seg sjálvan, um søgan veruliga er fiktión, ella um slíkur perversitetur eisini kann koma fyri í v
ríkinum hevði sæð út, um tað einans vóru danskir granskarar, sum komu at granska í hesum viðurskiftum. Spyr bara ein týskara, um tað er líka mikið fyri hansara samleika, hvussu leikluturin hjá nazismuni verður
og høvdu næstan einki fingið, kanska onkra spraggu. Tá rópar Pól av Trøllanesi á Tindi á okkum og spyr, hvussu tað gongst. Eg svari aftur sum er, at vit hava drigið helvtina, men hava einki fingið. Men
Søgum undir heitinum »Síðsti kornakurin«. – Hevur tú verið niðri í kjallaranum og sæð hobbyrúmið? spyr Jákup Andreas brádliga og fer á føtur og vísir niðurundir til hobbyrúmið í kjallaranum. Tað er eyðsæð
Men sum er kann tað ikki brúkast til troyggjur. Hvat við at royna at kanna, um nakað kann gerast?, spyr Lis Helgadóttir. Fyri nøkrum árum síðani varð nýtt lív birt í føroyska binding og tógv. Hugskotskappingar
arbeiðir Páll sjálvur við barnatilfari, bæði í sjónvarpi og við at lesa inn søgur á fløgu. Blív við og spyr Páll tosar nógv um málið og tað at frambera rætt. - Eg kundi eisini koyrt lastbil og als ikki ligið
at tey fáa ein skemtiliga dám. Og tá ið hann ikki fær nakra reiðiliga frágreiðing upp á tað, hann spyr um og noyðist at gera sína egnu, eru vit ofta í komikkinum. Smádrongurin fær frá mammu síni at vita