Atlantsflog. Ávegis til Føroya kemur flogternan út í stýrihúsið, og sigur, at ein bilsin genta umborð spyr, um tann Niels Egelund, sum hon júst hevði hoyrt tosa í hátalarunum umborð, var hin sami Egelund,

Komin nakað væl áleiðis við skaffanini, við góðum appetitti, konverseringin var komin í hæddina, spyr gesturin, hvaðan kjøtið mundi vera komið. Tað einasta tey við vissu kundu siga hinumegin borðið var

fylgja við í tí, sum hendir rundan um teir, um vit lærarar ikki krevja tað sama av okkum sjálvum, spyr Kalpana og avdúkar harvið, at starvið sum lærarari fyllir sera nógv í hennara lívi. - Eg eri als ikki

gudsótti, sum hóskar okkum væl. Vit hava ongar grundtvigianarar og onga Indre Missión ? tíbetur«. So spyr Hansen Moe, um hann ongan kennir í Havn, sum hann kann fara at vitja. Moe svarar, at hann kennir ikki

bert í einum føri, talufrælsi skal bannast; og tað er tá ið onkur beinleiðis, blatant og hóttandi spyr eftir ógvusligheitum og harðligum gerðum. Yusuf al-Qaradwi, til dømis, má sleppa at siga, at samkynd

Arnstein Niclasen ----- Tað orðkringa skaldið Jó­annes Nielsen spyr í grein í Dimmu herfyri ein rele­vant­an spurning: ”Hvat vildi Jesus sagt til standin í dag?” - við lutvísari ábend­ing til Karsten Hansen

støkka inn á gólvið. Meðan vit báðir sita og práta, stingur ein abbadóttur eisini høvdið inn um og spyr abban okkurt, meðan hon samstundis sær út, sum um hon hevur hug til at spyrja undirritaða, hvussu

heldur Pál, sum enntá í búnum aldri sigur seg merkja nógv til nýggju krøvini í seinmodernitetinum. Hann spyr javnan seg sjálvan, hví hann sum 54 ára gamal situr í Havn og granskar í staðin fyri at vera onkustaðni

vant seg við lívsstílin sum fótbóltsspælari, og tað, sum hartil hoyrir ? eisini sum familjumaður. Spyr ikki Hvørja uppfatan heldur tú, at fólk hava av tær í Føroyum. Hevur tú lagt til merkis, at fólk vænta

handilin hjá honum er brendur í grund ? men ikki, at hann sjálvur hevur sett eld á. Sonurin Stefan spyr, eftir langa tøgn, Kalla, hvat hann vil tosa um. Kalle svarar: ? Jú, um framtíðina, hvussu vit skulu