tríggjar framúr bjargingar. Slíkt er hugaligt at frætta, tí tað er hóast alt fyrst og fremst sum verji, at málmaðurin skal gera nyttu! Stórur biti Men uttan mun til, hvønn venjarin velur at seta á aftastu

júst hesum smartu og ørvitisknokkunum lógin skal verja fornminnini ímóti. MEN um lógarinnar hægsti verji, landsstýrismaðurin, mentamálaráðharrin, setir alt til viks og gevur eftir fyri teimum smartu, so

undirtøku frá einari borgarligari stjórn í Danmark. Tess meira neyðugt er tað, at Javnaðarflokkurin sum verji av fólksins ognum, fær umboðan í Fólkatinginum. Javnaðarflokkurin fer, sum áður er fráboðað, at standa

Helena Dam á Neystabø, munurin er ikki bert ein orðing, men tann veruleiki, at tit aftaná at eingin verji var eftir í samgonguni av hesi rutu, tóku stigið fult út og jarðløgdu rutuna. Munurin er ikki bert

í Havn, so farið varð eftir honum. Tá hann umsíðir kom, vildi verji hansara fyrst tosa við mannin, og tá tann samrøðan var av, gjørdi verji hansara rættinum greitt, at tann ákærdi als ikki vildi úttala

an er tað so, at eingin skal roknast sekur so leingi hann ikki er dømdur, og eg vil tí, bæði sum verji hjá skuldsetta og sum borgari, mótmæla at tílík tíðindi verða borðin. Kári Dalsgaard Petersen

dømdu menninir taka við dóminum, ella teir skjóta dómin inn fyri Eystara landsrætt. Annfinn Hansen, verji hjá Jóan Karl Høgnesen, sigur, at hann fyrst skal tosa við Jóan Karl. Men sjálvur metir hann revsingina

Magnus Petersen, verji hjá Kára Horn, skipara á Nólsoyar Pálli, slerdi alt upp í glens og stakk eftir ákæruvaldinum, í proseduru síni týsdagin. Fyri fullum sali av áhoyrarum. Magnus Petersen førdi fram